Overig nieuws (over Fortuna, Roda, VVV)

Nieuwe leiding, oude fouten bij Roda JC Kerkrade


Roda JC Kerkrade is terug in de Eredivisie, het elftal staat ondanks een zwakke serie nog altijd netjes in de middenmoot, maar op de achtergrond is het weer onrustig. De komst van technisch directeur Ton Caanen heeft de verhoudingen in het Parkstad Limburg Stadion op scherp gezet.

Na jaren van sportieve en organisatorische chaos leek Roda JC eindelijk in rustiger vaarwater terechtgekomen. Tot ieders verrassing promoveerden de Limburgers vorig seizoen direct weer terug naar de Eredivisie, waar trainer Darije Kalezic binnen de kortste keren een kwalitatief pover, maar hardwerkend collectief smeedde en waar de aanhang elke thuiswedstrijd zorgt voor een fraaie voetbalsfeer. Roda JC leeft weer, zou je zeggen. Maar op de achtergrond rommelt het als vanouds. De aanstelling van Ton Caanen als technisch directeur heeft voor een hoop irritatie op de werkvloer gezorgd. Op 16 oktober tekende de 49-jarige Limburger een driejarig contract bij Roda JC, waar hij al eens als hoofd oplei-dingen werkte voordat hij begin deze eeuw als trainer aan een zwerftocht over de mondiale velden begon.


Met de keuze voor Caanen gingen de Limburgers in tegen het advies van Best Football Consultancy, het bureau van oud-trainer Han Berger en diens compagnon Gertjan Steendam. Zij werden door de leiding ingehuurd om de club grondig door te lichten en een rapport te schrijven met verbeterpunten. Berger en Steendam willen geen commentaar meer geven, maar duidelijk is dat Roda JC zich weinig aantrekt van een deel van de door hen verstrekte adviezen. Het duo constateerde een ‘eilandjescultuur’ binnen de Eredivisionist, waarbij persoonlijke belangen veelal boven clubbelang gaan en de communicatie tussen de verschillende afdelingen een hoop te wensen overlaat. Om meer eenheid te creëren stelden de twee een nieuwe organisatiestructuur voor: er moest één sterke directeur worden benoemd. Een stevige persoonlijkheid met brede kennis van zaken, iemand die ook de voetbalzaken voor zijn rekening zou kunnen nemen. In het verleden vervulde Martin van Geel een soortgelijke rol bij Roda JC.
Ton Caanen, de nieuwe technisch directeur van Roda JC. ‘Ik ben een gentleman.’
Volgens Berger en Steendam zou Johan de Kock nu de ideale man zijn om als enig directeur te fungeren. De voormalige verdediger van de club, tegenwoordig commissaris bij de KNVB, was bereid over zo’n rol na te denken. De keuze voor een dergelijke constructie zou mogelijk wel pijnlijk zijn voor Wim Collard, op dat moment enig directielid. Hij zou een stap terug moeten doen en genoegen moeten nemen met zijn eerdere rol als financiële man op de achtergrond. De Kerkradenaar is aimabel, enthousiast en Roda JC’er in hart en nieren, maar vooralsnog niet de persoon die zijn club op alle fronten goed weet te vertegenwoordigen. In de gemeenteraad werd hij afgelopen zomer weggehoond, na alweer een onbevredigend betoog over de financiële situatie, en het gaat ook vaak mis als hij zich over voetbalzaken uitlaat. Dat Collard na de goede seizoenstart van Roda de doelstelling vrolijk opschroefde naar ‘nette handhaving, plek twaalf of dertien’, was tegen het zere been van coach Kalezic.

Collard geeft aan dat hij in het belang van de club best bereid was een stap terug te doen, maar feit is dat Roda JC nu heeft gekozen voor een totaal andere oplossing dan door Berger en Steendam was voorgesteld. In plaats van overgaan op één sterke directeur, kiest Roda voor een driekoppige directie. Een commerciële man zal naar verwachting binnenkort worden aangesteld. Voor die functie is Nick Janssen in beeld, onlangs opgestapt bij SportFive, het marke-tingbureau dat sinds vorig jaar de commerciële tak van Roda JC runt. Dat de club ondanks die samenwerking – en de precaire financiële situatie – een extra directeur wil aanstellen voor de commerciële zaken is op zijn minst opvallend. Harm Wiertz, voorzitter van de raad van commissarissen, laat weten dat weloverwogen is gekozen voor dit model. Dat het inschakelen van Berger en co ook een bewuste keuze was, maar hun adviezen geen leidraad mogen en kunnen zijn. De toezichthouders hebben zich samen met de directie voorgenomen orde op zaken te stellen en de toekomst van Roda JC te garanderen. Wiertz spreekt van een ‘nieuwe wind’ en schermt met een meerjarenplan. De realiteit van alledag is dat er nog altijd een hoop misgaat bij Roda JC.

De komst van Caanen als technisch directeur staat om nog een tweede reden haaks op de adviezen van de twee consultants. Zij bespeurden op de werkvloer een hoop weerstand tegen de Limburger, die niet over de capaciteiten en persoonlijkheid zou beschikken om Roda in rustig vaarwater te krijgen. In een mondelinge toelichting op hun rapport hebben Berger en Steendam de clubleiding expliciet geadviseerd niet met Caanen in zee te gaan.

Een paar weken later gebeurde dat toch. Caanen zei een deal te kunnen sluiten met Tottenham Hotspur. Hij nam begin dit seizoen een delegatie van de Limburgers mee naar de Engelse grootmacht, waar zijn reisgenoten onder de indruk raakten van zijn contacten. In het Parkstad Limburg Stadion klonk schamper gelach, van mensen die eerder met de Kerkradenaar werkten en denken dat hij vooral goed is in mooie verhalen vertellen. De Roda-top, die hoopt dat een samenwerking met Tottenham een hoognodige nieuwe impuls kan geven, besloot Caanen wel het vertrouwen te schenken. Enthousiast gemaakt door Hessel Meijer, lid van de raad van commissarissen en vriend van de nieuwe technisch directeur.

De benoeming zorgde intern voor een hoop tumult. Hoofd opleidingen Louis Coolen liet Collard direct weten een samenwerking met Caanen absoluut niet te zien zitten. De Brabander had zelf Hans Smulders van FC Eindhoven naar voren geschoven als versterking voor de technische afdeling. Die zou wél de kennis en het karakter hebben om uit te groeien tot stabiele factor binnen Roda. Smulders werkt inmiddels voor NAC Breda. Coolen accepteerde een paar dagen na de benoeming van Caanen een al langer liggend contractvoorstel van Zenit Sint-Petersburg.

Trainer Kalezic klopte ontstemd aan bij commissaris Meijer, toen hij hoorde over de komst van Caanen. De Bosnische Zwitser had over hem niks dan slechte verhalen gehoord, was zelf niet gekend in de keuze en voelde zich niet serieus genomen. Kalezic hamerde op naleving van het rapport van Berger, met wie hij in het verleden een twee-eenheid vormde binnen De Graafschap. Het liefst zag de hoofdcoach de Utrechter benoemd als technisch directeur, hoewel Berger zegt die rol niet geambieerd te hebben.

In ieder geval is Kalezic nog niet onder de indruk van Caanen, die voor zijn aanstelling als directeur al een aantal maanden als adviseur rondliep bij Roda. Via zijn internationale netwerk kwamen twee spelers naar Kerkrade, door hemzelf omschreven als grote talenten, maar de technische staf is nog niet overtuigd. De Australische middenvelder Daniel De Silva, gehuurd van AS Roma, wordt nog veel te licht bevonden. Ghanees Richmond Boakye toonde zich in zijn eerste weken zeldzaam zelfzuchtig. Niet zo vreemd, want de spits moet bij zijn eigenlijke werkgever Atalanta Bergamo twee ton salaris inleveren als hij dit seizoen niet minstens tien keer scoort. In de voorhoede heeft hij gezelschap van Tomi Juric, die van Arnold Hendriks een bonus van 250 duizend euro krijgt als hij dit seizoen twintig doelpunten maakt. Probeer daar als trainer maar een soepele tandem van te maken.
Richmond Boakye wordt door Marlon Pereira van SC Cambuur voorbijgelopen alsof hij er niet staat. De Ghanees toonde zich de voorbije weken zeldzaam zelfzuchtig.

De route van Roda JC naar een status als stabiele Eredivisionist is vol valkuilen. Anderhalf jaar na het vertrek van de omstreden directeur Marcel van den Bunder – met wie de club nog altijd in een juridisch steekspel is verwikkeld – heerst er nog steeds een hoop onenigheid. In het gevoerde technisch beleid valt nog altijd weinig lijn te ontdekken en op financieel vlak blijven de zorgen zeer groot. De schuld zou zijn opgelopen tot tien miljoen euro, waarvan het grootste deel bij Frits Schrouff. De ondernemer vult al jarenlang trouw het ene gat na het andere, zoekt nooit de publiciteit en zet zijn geliefde club niet onder druk om snel terug te betalen. Zo helpt hij Roda overleven, maar geld alleen lost niet alles op. Willen de Limburgers echt een volgende stap zetten, dan is dringend behoefte aan een duidelijke visie. Kalezic heeft die. De vraag is nu hoeveel geduld hij heeft. Sinds zijn komst naar Kerkrade viel hij van de ene verbazing in de andere, met de komst van Caanen als klapstuk.

Kalezic wil alle interne onrust niet laten vreten aan zijn selectie en schermt die nu zoveel mogelijk af van de rest van de club, zoals hij dat ook deed in zijn laatste seizoen bij De Graafschap. De trainer tracht naar buiten toe de kalmte te bewaren, maar heeft intern al een stevige evaluatie in de winterstop aangekondigd. Hoewel hij niet aan een vertrek denkt, ligt er op dit moment ook geen basis voor een langdurige samenwerking. Terwijl Roda nu juist behoefte heeft aan vastigheid. De club is al jaren een kerkhof voor trainers, directeuren en managers. De volgorde van aanstellingen de afgelopen maanden was al vragen om problemen. Eerst de trainer, daarna zijn formele baas: de technisch directeur. En dan die tweede laten tekenen zonder eerst te kijken of hij wel met de eerste door een deur kan.

Het gevolg is dat er nu een hoop druk ligt op het technisch overleg, dat deze week is opgestart met de nieuw opgetuigde organisatie. De afgelopen weken bleef het contact tussen Kalezic en Caanen tot een minimum beperkt. De trainer liet zich zelfs al ontvallen slechts met de technisch directeur te praten ‘omdat zijn contract hem daartoe verplicht’. Een technisch hart dat weigert te kloppen; Amsterdamse taferelen dreigen in Kerkrade.

Op naar het stadion. Tijd voor een ontmoeting met de nieuwe directeur. Caanen zegt ‘goed geland’ te zijn bij Roda. ‘Het is keihard werken, mijn agenda zit helemaal vol. Ik moet mezelf goed coachen en managen om te zorgen dat ik zowel mentaal als fysiek fit blijf. Maar dit is precies wat ik ambieerde. Het trainerschap is klaar. Ik ben en blijf een gevoelsmens, maar op dit moment ben ik toe aan een volgende stap. De afgelopen periode stelde ik mezelf drie vragen: wat wil ik, hoe wil ik het en waar wil ik het? Wat: een directiefunctie in het voetbal. Hoe: een stukje Ton Caanen, passend bij concept en cultuur van een club. Waar: dicht bij thuis. Nou, dichterbij dan dit kon ik niet komen.’

Caanen mag een antwoord graag opsplitsen, blijkt na een vraag over het rumoer rond zijn aanstelling. ‘Ben je bewust dat mensen weerstand hebben? Ja. Wat merk je ervan? Helemaal niets. Die weerstand is nog nooit rechtstreeks naar mij geuit, alleen via-via. Wat vind je ervan? Ook hierop kan ik drie antwoorden geven: A) Hier werken nog precies vijf mensen met wie ik vroeger heb gewerkt. Als je mij niet kent, hoe kun je dan een mening over mij vormen? Als er mensen zijn met een negatief beeld, waarop is dat dan gebaseerd? Als er geen enkele onderbouwing is, dan ben je bij nul. Dus C) Ik ben bij nul.’

De uitgeraasde globetrotter strijkt door zijn zilveren haardos. ‘De voetbalwereld is een jungle. I love the game, but I hate the industry. Ik kies mijn eigen weg. Ik ben een gentleman en doe alles gebaseerd op feiten, niet op aannames. Zodra emoties de overhand krijgen, haak ik af. Het laat mij volstrekt koud wat mensen van mij vinden die mij niet kennen. Al staat het in tien VI’s, Telegraafs of AD’s.’ Deed het hem dan werkelijk niets toen Kalezic onlangs in VI aangaf dat Han Berger zijn functie had moeten krijgen? ‘Ten eerste: ik vind daar niets van. Ten tweede: het is toch menselijk dat iemand een voorkeur heeft? Darije heeft een jarenlange relatie met Han, ze hebben elkaar in het verleden geholpen. Dan kan ik begrijpen dat ze nu weer willen samenwerken. Dat zegt niks over Ton Caanen. Darije is een professional, daar gaat het om. Hij is een krachtige trainer en een sterke persoonlijkheid. Kijk hoe hij langs de lijn staat tijdens de wedstrijden. Hou ik van. Ik hou van mensen die dominant en duidelijk zijn.Zolang ze hun verhalen maar onderbouwen. Darije en ik zijn nu aan het praten, leren elkaar beter kennen. Dat zijn lekkere, directe gesprekken.’

Caanen erkent dat de door zijn club gevolgde procedure niet ideaal was. Ook hij vindt het logischer om de td vóór de trainer aan te nemen. ‘Maar Roda kon eigenlijk niet anders. Na de onverwachte promotie was er nog maar heel weinig tijd tot het nieuwe seizoen, de druk om een trainer aan te stellen was groot. Toch zie ik het niet als een probleem dat de trainer en ik niet aan elkaar verbonden zijn. Integendeel. Deze hele situatie positioneert mij juist fantastisch. Ik heb een zware, belangrijke portefeuille, die veel breder is dan het eerste elftal, en wil me onafhankelijk kunnen opstellen. Ik ben hier niet voor mezelf of voor iemand anders, ik ben hier voor Roda JC.’
Roda JC-trainer Darije Kalezic dominant aanwezig zoals altijd.


Caanen, een wervelwind van ideeën en plannen, zegt voorlopig op de achtergrond te blijven. ‘Ik ben een kameleon, kan me aanpassen aan wat elke situatie vraagt. Als directeur kies ik nu voor de helicopterview. Ik probeer de grote lijnen te bewaken, wil vooral luisteren en leren. Over een paar maanden zal ik conclusies trekken en meer van mijn eigen ervaringen inbrengen.’ Kalezic liet al meteen weten dat zijn stem bepalend is waar het zaken rondom het eerste elftal betreft, zoals dat in zijn contract zou staan. Caanen wil er geen strijd van maken. ‘We hebben een technisch platform gecreëerd, met daarin mensen uit de technische staf, de scouting en Ton. Als het bijvoorbeeld om transfers gaat, kan een trainer eerst zijn wensen kenbaar maken. Dan is het aan de scouts om met spelers te komen die in het profiel passen. Ik breng de verhalen bij elkaar, kom eventueel nog met eigen aanvullingen en houd rekening met de door Wim Collard gegeven financiële kaders. Hiërarchisch valt een trainer onder een directeur, maar ik wil overleggen op basis van gelijkwaardigheid. Iedereen mag zijn inbreng hebben.’ Een priemende wijsvinger. ‘Mits goed onderbouwd.’

Waar hij zich de komende tijd wel nadrukkelijk op zal toeleggen, is het slaan van een brug richting Tottenham. Caanen denkt even na. ‘We zijn heel intensief in gesprek, maar zij hebben ons gevraagd terughoudend te zijn in de media. Mijn hoop is dat we de contacten vóór Kerstmis body kunnen geven. Daar laat ik het bij.’ Hij wil wel graag wat anders kwijt: ‘Roda JC is een fantastische club, een groter bolwerk dan vaak wordt gedacht. Elke thuiswedstrijd zitten hier dertien- tot veertienduizend supporters, mensen met een hart voor de club. Hier ligt een geweldige basis. Wat we nu nodig hebben, is rust.’

Dan vertrekt Caanen, hij gaat met Ard van Peppen op bezoek bij een zieke supporter. Eén ding is zeker: saai zullen de komende maanden bij Roda niet zijn. Caanen heeft een duidelijk idee hoe samenwerking tussen mensen zou móéten gaan, schrijft hij op zijn eigen website. Een intrigerende quote: ‘Het is verbazingwekkend wat er kan gebeuren als twee of meer mensen in een veilige, open atmosfeer bij elkaar zitten, praten en luisteren. Dat proces is de essentie van mijn coaching.’

‘Roda JC móét samenwerken met MVV en Fortuna’

Een zware kluif in het takenpakket van Ton Caanen is de jeugd-opleiding van Roda JC, die maar blijft voortkwakkelen. Twee jaar geleden lanceerde toenmalig technisch directeur Leon Vlemmings een ambitieuze doelstelling: in 2018 zou 33 procent van de selectie uit zelfopgeleide spelers bestaan. Het bijbehorende rapport ligt intern allang weer in een volle la met nooit gerealiseerde plannen. Het geld dat investeerder Frits Schrouff in de opleiding stak, lijkt in rook opgegaan. ‘Zo verdergaan heeft geen zin’, zegt Louis Coolen, onlangs vertrokken als hoofd opleidingen. ‘Het voetballandschap in Limburg is dun bezaaid. Er zijn heus wel dingen verbeterd in de jeugd bij Roda de laatste jaren, en alle mensen daar werken met hart en ziel, maar het schiet niet op. Van alle jeugdteams van Roda speelt alleen de B1-junioren nog op het hoogste niveau en ook die jongens staan bijna onderaan. De C1 speelde laatst tegen de leeftijdsgenootjes van Nuenen, bij mij om de hoek. Die dorpsvoetballertjes, die twee keer per week trainen, wonnen met 5-2 van jongens die een dagopleiding krijgen en met een grote bus komen aanrijden. Kortom: er moet iets gebeuren.’

Coolen ziet maar één, beladen oplossing. Hij schakelde de KNVB in om te bemiddelen tussen opleiders van Roda JC, Fortuna Sittard en MVV Maastricht. ‘Ze móéten gaan samenwerken. Fortuna staat ervoor open, heeft ook de juiste faciliteiten, MVV is afwachten en Roda gaat hopelijk ook inzien dat de clubs alleen samen nog een fatsoenlijke opleiding kunnen realiseren.’