Almere City-MVV Maastricht

Ik krijg een beetje dat Lego gevoel bij die herhaling, een soort Madurodam voetbal. Dankzij die kunstgrasmat. Op je teentjes sprinten, anders lig je naast de bal. Als je ziet hoe de boel wordt uitgekapt bij ons achterin, dan lijkt het net alsof men blij is om überhaupt grip te hebben.

Ik hoop dat die kunstgrasmat er nooit zal komen in de Geusselt. Echt gras doet veel meer met een bal, remt goed aan de voet af, schiet willekeuriger door, en je kunt je er beter in verankeren. Sommige dingen moeten onveranderd blijven in het voetbal, het ontsierd het in mijn ogen, lagere onderhoudskosten of niet.

Maar die dotten van kansen moeten er in, het spijt me. Maandag moet je de drie punten pakken, anders is het kampioenschap verspeeld, met Sparta en Volendam nog uit op het programma, kom je al zes punten tekort (Thuis van verloren). Dan heb je een gat van dertien punten met de concurrent, die in bloedvorm is en wel de tegenstander oprolt. Winnen of bezinnen maandag..