Zo, na een nachtje slapen heeft de emotie grotendeels plaatsgemaakt voor berusting. Het seizoen is voorbij en daar hielden we al een aantal weken rekening mee, maar het dat werd de afgelopen twee wedstrijden nog even vakkundig uitgesteld door twee late winstpartijen. Gisteren was het eigenlijk na 8 minuten al klaar. De wedstrijden tegen Cambuur dit seizoen blijven slechts hangen door de vele scheidsrechterlijke dwalingen. Het is bizar als je bedenkt hoe hard wij zijn genaaid, zowel thuis als uit tegen de Friezen. En andersom dus ook hoe Cambuur in het playoff zadel is geholpen. Net nog even de samenvatting terug gezien en wat is het een belachelijke rode kaart om te geven. Zelfde geldt voor de eerste penalty. Zo ben je bij voorbaat natuurlijk al kansloos op een resultaat. Natuurlijk is het niet zo dat je in één wedstrijd het seizoen uit handen geeft, maar mannen, laten we wel wezen..hier doe je als ploeg helemaal niets aan. En hoe verleidelijk het dan ook is om terug te vallen in de cliché dat we het niet alleen gisteren hebben liggen, feitelijk is dat eigenlijk wel gewoon waar. Als je puur naar de punten kijkt dan. Hadden we gisteren 1 of 3 punten gehaald wat gezien het veldspel van Cambuur zeker niet onwaarschijnlijk was geweest dan hadden we nog een reële kans op de playoffs. Maar goed, als.. Genoeg over deze wedstrijd.
Wat vooral blijft hangen en waarom de teleurstelling bij velen van ons zo groot is, is het matige spel dit seizoen. En natuurlijk de onmacht in thuiswedstrijden. Dat heeft ons uiteindelijk natuurlijk ook grotendeels de kop gekost. Te vaak niet gepresteerd en dan kan je zomaar naast de boot vallen, blijkbaar zelfs met 53 punten. Dat blijf ik toch best bizar vinden. Dat dit seizoen gevoelsmatig alles behalve goed/leuk was, maar toch qua puntenaantal beter is dan het vorige. En dat in een ijzersterke competitie. Het is al vaak genoeg gezegd en geschreven maar toch blijf ik dat wel iets vinden waar we niet te makkelijk over moeten denken. Een eerste divisie met Twente, Sparta, Go Ahead, NEC, Roda, Den Bosch met een financiële injectie..dat is toch echt niet mis. Wat dat betreft hebben we het zo slecht nog niet gedaan, qua punten dan. Je hoort mij niet zeggen dat ik tevreden ben met het spel dat dit seizoen op de mat werd gelegd.
Enfin, de thuiswedstrijd tegen NEC is een formaliteit. Daar zullen de spelers nog wel een passend afscheid willen geven (velen zullen we volgend seizoen niet meer terugzien zoals gewoonlijk), maar anderzijds betwijfel ik of ze in een dergelijke situatie het echt kunnen opbrengen om nog één keer alles te geven. Maakt verder ook niet veel uit, behalve dan dat je natuurlijk wel graag wil zien dat de spelers blij zijn het MVV shirt te mogen en kunnen dragen. Maar dat is misschien wat optimistisch gedacht in de huidige (voetbal)wereld.
De grote wel/niet seizoenskaart verlengen show gaat nu weer van start en de tendens lijkt toch dat er weer aardig wat mensen verstek zullen laten gaan. Voor mij persoonlijk is het komende seizoen er eentje om naar uit te kijken. Na 4 jaar buiten Maastricht te hebben gewoond voor studie keer ik van de zomer eindelijk weer terug naar mijn geliefde stad. Zoals Benny Neyman ooit al zong; altied zal se blieve...
Automatisch houdt dat in dat ik eindelijk weer structureel plaats kan nemen op de tribune. Wat mij betreft dus een vinkje bij de seizoenskaart. Lekker putje ergeren op de vrijdagavond. Wat wil een mens nog meer? Zonder gekkigheid, ik heb dit echt gemist de afgelopen 4 jaar. Ook al ziet het er op het veld vaker niet uit dan wel. En nu op naar een hele lange zomer met de nodige transfergeruchten, teleurstellingen, gezapige oefenduels, contractverlengingen, slapeloze nachten badend in het zweet van de extreme hitte en de hoop op een mooie transfer..Mannen, tot volgend seizoen! We spreken ons binnenkort in de transfergeruchtenmolen
.