Mexicaanse wereldreiziger
Hij spreekt vier talen vloeiend en bezit een diploma internationaal management. Santiago Palacios (24) kan carrière maken in het bedrijfsleven, maar dat was niet zijn ultieme motivatie om Mexico te verlaten. De aanvaller van MVV, gehuurd van Roda, wil bovenal slagen als profvoetballer.
door Roel Wiche
Zo sober als de entree is van huize Palacios, zo hartverwarmend is de ontvangst. Na een dubbele, krakende trap naar een kleine bovenwoning in de Maastrichtse stationsbuurt, zwaait de gastheer de deur open alsof hij dagen heeft gewacht op een gezworen kameraad. Koffie wordt eenvoudig met de hand gezet, maar smaakt beter dan die van een blits espresso-apparaat. In de kamer geen PlayStation of voortdurend piepende iPhone. Nee, op tafel ligt een authentiek Frans geschrift uit 1842 met diepgaande inzichten over de wetten der economie. „Heeft mijn opa me opgestuurd. Het sluit aan bij mijn studierichting. Een paar keer per week lees ik enkele bladzijden. Ik verdiep me graag in dit soort zaken.” Santiago Palacios Macedo verbergt zijn lichte verlegenheid onder een glimlach en aait de huiskat, die fascinerend blauwe ogen heeft. Voorlopig zijn enige metgezel, want vriendin Tamaris verblijft vijf maanden lang voor haar studie in Sevilla.
Tussenstop
Maastricht is een nieuwe tussenstop op de wonderlijke reis die de zoon van een Mexicaanse vader en een Franse moeder maakt. Een reis die begon in Cuernavaca, zijn geboortestad ten zuiden van Mexico-City, en die zal eindigen op een bestemming die nog ongewis is. „Ik ben naar Europa gekomen om het beste uit mezelf te halen. Op de eerste plaats als voetbalprof. Studeren zie ik als een soort verzekering, voor het geval die droom niet zou uitkomen.” Santiago Palacios - roepnaam Santi - had de reputatie van veelbelovend talent toen hij als tiener werd gescout door Pumas UNAM, de topclub uit Mexico-City waar ooit steraanvaller Hugo Sanchez werd opgeleid. Hij mocht al snel meetrainen met de selectie van het eerste elftal, maar moest zich wegens de hevige concurrentie beperken tot wedstrijden in de beloftenploeg. Vader Eric, die in Mexico bij een internationaal bedrijf werkt, besloot zijn zoon te helpen en stuurde op goed geluk een mail aan een Nederlandse oud-collega,Wim Zwitserloot. Die had immers bij Santi’s geboorte gekscherend gezegd ‘als het een voetballer wordt, halen we hem naar Europa’. En die belofte maakte hij twintig jaar later nog waar ook.
Topklasse
Palacios: „Via de contacten van Wim kreeg ik een mooie kans in Nederland. Ik kon gaan studeren in Arnhem, internationaal management. En gaan voetballen in de topklasse, bij De Treffers in Groesbeek. Ik was aangenaam verrast door het niveau. In Mexico bestaat amper amateurvoetbal. Jongetjes doen mee aan massale testdagen van profclubs met duizenden kinderen. Slechts een enkeling wordt uitverkoren. Wie het niet haalt, kan later op volwassen leeftijd slechts wedstrijden spelen met dikke mannen die veel bier drinken. Hier is een serieuze competitie, met overal geweldige accommodaties.” Vier jaar speelde hij bij De Treffers, van 2011 tot 2015. Een periode waarin waarin hij na een moeizame, door blessures gedomineerde start furore maakte. Met liefst 27 doelpunten in 28 duels in zijn laatste seizoen trok hij de aandacht van veel Nederlandse profclubs, zoals VVV, De Graafschap, Sparta en Roda JC. Intussen haalde hij in Arnhem ook zijn diploma. In juni tekende hij in Kerkrade, al was zijn komst niet onomstreden. Van de amateurs rechtstreeks naar de eredivisie, kon dat wel? „Ik weet dat er een stroming binnen de club was die twijfels had. Maar voor mij was Roda het ideale pakket. Mooie club, leuke groep, prachtig stadion. Ik besefte wel dat de promotie naar de eredivisie, hoe blij ik daar ook mee was, gevolgen voor mijn kansen zou hebben. De club ging immers nieuwe, goede spelers halen.”
Concurrentie
De concurrentie werd inderdaad groter. En de missie van Santi Palacios zwaarder. Bij de ouverture van het seizoen, tegen Heracles, verwees Roda-coach Darije Kalezic hem zelfs naar de tribune. Niet veel later meldde MVV zich met het verzoek om de Mexicaan voor één seizoen te huren. „Het was een teleurstelling dat ik bij Roda niet bij de wedstrijdselectie zat, maar ik hield mezelf steeds voor niet in paniek te raken. Kalezic zei dat de stap naar de eredivisie groot was en dat het goed zou zijn om in de eerste divisie ervaring op te doen. MVV zag ik direct zitten. Ik woonde al in Maastricht en de ploeg heeft aardig wat kwaliteit.” Met een basisplaats en twee goals in de laatste drie competitieduels begint hij in de Geusselt zijn draai te vinden. Zoals hij zich ook in Nederland inmiddels meer dan op zijn gemak voelt. Mexico zal altijd een vleug weemoed losmaken, maar voorlopig mikt Palacios vastberaden op een carrière in Europa. „Ik mis de zon en de stranden, de overweldigende natuur van mijn land. Aan de andere kant kan ik hier veilig de supermarkt binnenlopen, zonder dat ik bang moet zijn dat ik een pistool tegen mijn hoofd krijg. Mexico wordt beheerst door maffiabendes en corrupte politie. Op twee uur rijden van mijn geboortestad zijn vorig jaar 43 studenten vermoord. Nederland garandeert als samenleving een stabieler leven.”
Dromen
Een leven waarin hij zijn dromen koestert. De eerste twee zijn al uitgekomen: hij is na een lange aanloop profvoetballer geworden én hij heeft het diploma op zak waarmee hij op elk moment een maatschappelijke loopbaan kan beginnen. Het monumentale boek uit 1842, van zijn Franse grootvader, ligt alvast op de tafel in Maastricht opengeslagen. Het centrale thema is het Bruto Nationaal Product, zegt Santiago Palacios op ietwat strenge toon, alsof hij een verhandeling gaat geven over de zegeningen van de vrijemarkteconomie. Maar liever nog kopt hij zondag tijdens MVV-Volendam de winnende treffer binnen. „Toen ik bij Pumas vertrok, was de directeur van de jeugdopleiding teleurgesteld. Hij zag niet graag zo’n talent vertrekken, zei hij. Nu wil ik er alles aan doen om hier te slagen. Daarom ben ik naar Europa gekomen.”
Aldus Roel Wiche in De Limburger van vandaag.