Politiek ( Internationaal, Nationaal, Regionaal)

Bij deze open ik dit topic om een scheidingslijn te creëren voor politiek gerelateerde onderwerpen.

Gohf schreef : Afkomstig uit het (overige nieuws Fortuna, RJC, VVV) topic.

decorrespondent.nl/10/waarom-we-iedereen...even/384450-0b1c02bd

Reken even mee. Nederland heeft 16,8 miljoen inwoners. Het CBS zet de armoedegrens op 960 euro, wat een mooi basisinkomen zou zijn. Een simpele rekensom leert dat de universele variant 193,5 miljard euro op jaarbasis zou kosten - ongeveer 30 procent van het bbp. Dat is een astronomisch bedrag. Maar bedenk: de overheid beheerst nu al meer dan de helft van het bbp. En dan zijn de kosten van alle vrijstellingen, aftrekposten en heffingskortingen nog niet eens meegerekend (in 2010: 58,7 miljard). Alleen al de hypotheekrenteaftrek kost 14 miljard per jaar.

Natuurlijk zou de variant die in Canada is uitgeprobeerd - gratis geld als recht voor arme mensen - veel goedkoper zijn. Het uitroeien van de Nederlandse armoede (onder ongeveer 1 miljoen mensen) zou maar een paar miljard hoeven te kosten. Maar toch: een systeem dat alleen de armen helpt, bevestigt de scheiding tussen hen en de rest van de samenleving. ‘A policy for the poor is a poor policy’, schreef Richard Titmuss, de grote theoreticus van de Britse verzorgingsstaat. Een universeel basisinkomen kan daarentegen op een breed draagvlak rekenen - iedereen heeft er immers baat bij.
Gevaarlijk? We zouden inderdaad iets minder gaan werken, maar dat is ook de bedoeling.Ik schreef eerder een stuk over waarom minder werken de oplossing is voor (bijna) alle grote problemen van onze tijd. Alleen een kleine groep van kunstenaars en schrijvers (‘al diegenen die de maatschappij veracht als ze leven, en eert als ze dood zijn’ – Bertrand Russell) zou wellicht ophouden met betaald werk. Er is overweldigend bewijs dat verreweg de meeste mensen, basisinkomen of niet, willen werken. Werkloosheid maakt erg ongelukkig.

Een van de charmes van het basisinkomen is dat het de ‘werkende armen’, die beter af zijn met een uitkering, stimuleert een baan te zoeken. Ze kunnen er alleen maar op vooruit gaan; het basisinkomen is onvoorwaardelijk. Nu groeit de koopkracht van een bijstandstrekker met slechts 3 procent als hij zijn handen uit de mouwen steekt, zo berekende het ministerie van Sociale Zaken onlangs nog.

Ik geloof niet in een minimumbasisloon. Het haalt de drive om te presteren uit de samenleving. Natuurlijk zal er meer welvaart en consumptie zijn, maar dat gaat ten koste van innovativiteit. Waarom zou een ondernemer nog risico nemen voor dat klein beetje gewin dat hij zal hebben op zijn uitkering? Waarom zou een chirurg enorme persoonlijke risico's nemen, als hij voor die inspanning niet rijkelijk beloond werd (Status, ego strelen)? Waarom zou iemand presteren op school, als er aan het einde van de rit toch een vangnet is? Mensen verlangen een stukje status. Wie gaat er vrijwillig in een studio wonen, van een oud rijtjeshuis in een minder welvarende wijk? Je krijgt amper inkomensverschillen, maar je krijgt wel een vraag naar huisvesting die Nederland demografisch niet kan verwerken, thans op zo'n kort termijn. Het verschil tussen rijk en arm zit in de mens. Mensen willen een stukje privé creëren, iets wat van hun is, want anderen niet hebben. Als je dat wegneemt door iedereen die mogelijkheden te geven, dan zal in mijn ogen de vooruitgang van de mens geremd worden. Wat wel zal groeien is de cultuur van de mens zelf, meer kunstwerken, muziek en andere vorm van expressies, maar minder technologische en medische groei, want die zijn afhankelijk van investeringen en risico.

@MVVke

Dat klopt dat het zo gaat. Maar de wereld is niet perfect. In tijden van crisis zie je dit soort taferelen vaker voorkomen dan als het goed gaat, want dan wordt er op de werkvloer nog wat gegund aan derden. De mentaliteit van de huidige generatie is hierin ook verandert, ze komen tegenwoordig al met de NSB/KGB of Gestapo mentaliteit van de opleiding af. Een direct aanvallende houding, die gefocust ligt op resultaten, in plaats van menselijkheid. Ik behoor tot die generatie, en je ziet al dat ze in het eerste jaar van de opleiding, hun minachting laten blijken aan alles en iedereen die lager functioneert dan hun, zonder dat ze zich ooit hebben bewezen.

Het laat zien dat wij echte primaten zijn in de dierenwereld. Hiërarchie, het hangen aan elkaars woorden en groepsvorming om de positie te verstevigen. Dat krijg je er echt niet uit, net zoals de Freudiaanse seksuele lusten van het Alfa Mannetje(niet met een blikje bier) en zijn secretaresse.

Mijn vrouw heeft jarenlang moeten knokken voor een vastcontract, zelfs op de rand van haar geweten moeten handelen, kies ik voor mezelf of voor mijn concurrenten. Uiteindelijk heeft ze voor zichzelf gekozen en heeft ze een contract gekregen. Nu komt er iemand kersvers van de opleiding, heeft de benodigde papieren niet, maar stroomt wel direct een hogere functie binnen bij het bedrijf, omdat hij/zij bevriend is met iemand van de directie. Triest, maar dat is de realiteit. Ons kent ons.

Hoe kun je dit voorkomen? Door juist zoveel mogelijk organen te creëren die dit controleren, zijtakken met mensen die dit soort zaken beoordelen. Werk creëren om te werken.. Maar uiteindelijk is degene met het geweer, degene die bepaalt. Jou werk bieden, is geen primaire taak van een bedrijf. En de overheid is niet eigenaar van dat bedrijf. Dus dan houdt het al snel op. En de vakbond kan niet verder gaan dan de CAO. Wie geboren wordt in het ene gezin, wordt met de grond gelijk gemaakt en houdt weinig zelfrespect over. Een ander wordt in een liefdevol gezin geboren en groeit uit tot het prinsesje op de erwt. Zo gaat dat helaas ook bij bedrijven, en dat klimaat blijft in mijn ogen teveel afhankelijk van degene die de lakens uitdeelt.

Het is alleen jammer dat er steeds minder goedzakken op de hoogste stoel gaan zitten. Veel lucht, veel ego, weinig leerruimte en geduld, maar wel zelf groeien op de ladder na een ontslagronde. De ROC kloonfabriek, waar je de zachte G moeten laten vallen voor een harde R, anders word je al niet meer serieus genomen.

Trouwens in het voorbeeld van Joehoe gaat het om politieke ideeën. En ik kan je vertellen dat er maandelijks honderden van die ideeën worden afgewezen (ook het minimumbasisloon is trouwens afgewezen bij de linkse partijen). En daar zitten vrij goede ideeën tussen, maar hiermee zou je als partij jezelf gaan verplaatsen in het politieke spectrum (zoals de PvdA dat ooit gedaan heeft). Je wint de ene doelgroep, maar verliest de andere. In mijn ogen is in dit land geen enkel standpunt, waar iedereen het over eens kan zijn, zelfs de overduidelijke vraagstukken kent geen 100% meerderheid. En als je iedereen zou willen vertegenwoordigen in dit land, dan heb je niet genoeg aan de huidige partijen. Mijn ervaring is dat ideeën die dergelijke verschuivingen veroorzaken niet worden meegenomen, hoe goed ze ook zijn. Wil je ze doorvoeren, dan moet je een nieuwe partij oprichten en ben je de komende 30 jaar zoet, met het veroveren van één zetel. Dat heeft niet zozeer te maken met vriendjespolitiek, maar meer met de koers van de partij. Je probeert niet iedereen te bereiken, maar een meerderheid. You can't please them all.

Al zet je Willem Holleeder op de ambtsstoel in Maastricht, dan nog heeft hij niks te vertellen hier. Het is maar een woordvoerder van de gemeenteraad. Het beleid gaat echt niet veranderen in Maastricht nu er een nieuw gezicht komt. Er zijn geen gemeenteraadsverkiezingen geweest, dus de koers van de stad blijft zoals die was. Hoes sprak namens de coalitie, niet namens zijn eigen partij (de kleinste participant in de coalitie).

De VVD van Onno, had maar 4 zetels in Maastricht (CDA, Pvda,SP,D66, Senioren partij, hebben er allemaal 5 ). Het burgemeesterschap is gewoon een leuk baantje die je gegund wordt, ongeacht of jouw partij de verkiezing wint of niet. In mijn eigen gemeente zit een burgemeester van een partij die maar 2 zetels heeft..

Geloof me, niks gaat veranderen, behalve dat Maastricht minder op het nieuws komt door die relnicht.