Oud-MVV'ers

Oud MVV speler (keeper) BerJanssen is dit weekend overleden. Hij is 78 jaar geworden en was al enige tijd ziek.

Wil even wat onder de aandacht brengen nl cees schapendonk.
Deze kleine sympathieke spits waarvan ik bestuurslid lid mocht zijn van zijn fanclub met maar liefst 500 leden,heeft wederom een hersen infarct gehad.
Gelukkig waren ze er snel bij en was het een niet al te grote.
Hij zou vrijdag ons komen bezoeken in de gouwe ster, na jaren lang geprobeerd om met hem in contact te komen is met behulp van iemand van binnen de supporters van mvv het gelukt om hem aan de telefoon te krijgen, en ben inmiddels regelmatig met hem op whats app.
Ik was nog steeds niet op de hoogte van zijn medisch verleden daar zou ik het in een latere fase nog met hem en zijn vrouw nog over hebben.
Ik vertelde hem ook dat hij nog steeds zeer geliefd was en is binnen het mvvse,en hij vertelde mij ook dat hij maastricht nooit had moeten verlaten.
Hij heeft ooit heel lang bovenaan gestaan als topscoorder van nederland,maar door een verschrikkelijke overtreding tegen de engelse club ipwitch town v ia de doelman kwam hij langere tijd in de ziekenboeg terecht en denk ik dat hij nooit meer de ,,oude,,is geworden.
Ik moest dit even onder de aandacht brengen mede omtrent het feit dat de man niet vergeten moet worden, en deze persoon flikte het ook keer op keer tegen 045 om ze helemaal gek te maken met zijn gedrag ala gerd muller.
Ik hoop dat hij dalijk zijn werkzaamheden als scout van rkc weer kan hervatten,CEES ontzettend veel beterschap gewenst door de oude en nieuwe generatie je blijft een mvver...gr opa.

Ooooookiiiiitaaaaaa ohoooooooo

Sven Braken ohooooooooooooo

Een mooi artikel over onze oud-speler Ralph van Dooren. Ik weet zo gauw niet hoe ik de hele tekst hier op het forum krijg, maar bij deze de link:

www.vi.nl/pro/cult/ralph-van-dooren-de-d...n-vergeten-toptalent

Kloeteklaos wrote: Een mooi artikel over onze oud-speler Ralph van Dooren. Ik weet zo gauw niet hoe ik de hele tekst hier op het forum krijg, maar bij deze de link:

www.vi.nl/pro/cult/ralph-van-dooren-de-d...n-vergeten-toptalent

Mooi artikel?

Eerder een mannetje die nog van zijn alcohol- en drugsverslaving enkele jaren geleden opgekropte woeden tegen de trainer van destijds heeft. Maar goed, hij moet ook het nieuws weer eens halen natuurlijk. Zielig figuur

Niet dat ik Ralph gekend heb persoonlijk maar is dat niet iets te kort door de bocht Lijnsje?

Misschien was de begeleiding vanuit zijn ouderlijk huis niet om over naar huis te schrijven bijvoorbeeld.

Dat mag, ik vind dat van het supertalent Ralph ook kort door de bocht. Om nu iemand met hoofdletters een ziekte toe te wensen.....

Dat je niet bent doorgekomen als talent, dat kan. Dat je dit volgens jouw eigen visie op een trainer afschuift, dat kan ook. Maar om dit zoveel jaar na dato te gaan roepen, vind ik een teken van zwakte en onbekwaamheid in de bovenkamer.

Als hij echt zo goed was, had ook Delaheije hem een schouderklop gegeven. Als het echt zo goed was, had FC Eindhoven hem hierna wel een contract gegeven. Als hij echt zo goed bij de pinken is, weet hij zelf ook dat Delaheije zichzelf geen Mister MVV noemt, maar mensen hem soms zo noemen. Hij had natuurlijk ook zo genoemd willen worden, maar ja.....Faroer is toch ook leuk geweest

Ik heb de groep jongeren van de club in die tijd van redelijk dichtbij meegemaakt - Ralph, maar ook bijvoorbeeld Dave Hollanders. Ik vind het wat gemakkelijk en flauw om relatief anoniem via internet iemand na zo veel jaren enorm de grond in te boren, maar Ralph zegt zelf in dit interview "Ik had in de jaren daarvoor wél alles opzijgezet voor het voetbal". Als ik die tijd, dus ook voor zijn blessures, de leefstijl van Ralph en Dave vergelijk, dan moet ik hard lachen om die woorden. Laat ik het daar maar bij houden, Ralph is verder een prima kerel hoor, en de interviewer zoekt natuurlijk naar wat sensationele uitspraken.

Overigens was de begeleiding van de club destijds inderdaad ondermaats, mede omdat we steevast diep in de financiële problemen zaten. Daar heeft hij gelijk in. En Delahaye was geen people-manager (en überhaupt geen goede trainer voor het betaalde voetbal). Klopt ook. Maar dan nog, alles opzij zetten voor het voetbal? Daar denk ik toch heel anders over.

Boe is dat feeske? wrote: Niet dat ik Ralph gekend heb persoonlijk maar is dat niet iets te kort door de bocht Lijnsje?

Misschien was de begeleiding vanuit zijn ouderlijk huis niet om over naar huis te schrijven bijvoorbeeld.

Ik ken Ralph wel van dichtbij, we hebben samen nog bij Leonidas gespeeld in hetzelfde team. Ralph was een hele talentvolle jongen, maar had ook veel temperament. Als hier goede begeleiding bij was geweest had hij heel ver kunnen komen, maar dat was er helaas bij de club niet. Met name de assistent trainer die hij benoemd ging er net op de verkeerde manier mee om, waardoor er vaak ruzie was. Dat was trouwens niet alleen met Ralph, maar met meerdere jonge spelers in die tijd. (Heb het zelf van dichtbij mee gemaakt). Hij had er nu inderdaad niet over hoeven praten, maar verslaggevers zijn uit op sensatie, anders verkopen de bladen niet.

M-MVV wrote: Dat was trouwens niet alleen met Ralph, maar met meerdere jonge spelers in die tijd. ….

Misschien eens vragen aan Nacer Chadli?

Je mag hem een zielig figuur vinden, jou keuze. Wat hij zegt over Mister MVV Robby klopt echter volledig.

De goal van Brian Smeets gisterenavond tegen Jong Ajax gezien? Die gaat de hele wereld over.
Ik had hem toch graag bij Mvv gezien maar helaas werd hij hier verguisd.

unne aajd speuler en Mestreechteneer in hart en neere bondscoach vaan Brunei!!! geweldig wie Robbie ziech heet ontwikkeld...
Vreuger dekker met naor oetwedstreide gewees en stoond aoch altied op de aw staontribuun of saoves wel orregens inde platielstraot te vinde.

www.1limburg.nl/maastrichtenaar-robbie-s...ntext=latestarticles

Die gelukzalige herinnering aan Taiwo. Die blijft altijd

We gaan terug naar het jaar 2001. De zomervakantie is bijna ten einde en we keren huiswaarts. Het toetje is een deprimerende – schier oneindige – terugreis vanuit de zonovergoten camping aan de Costa Brava. De Volkswagen Passat mét caravan lijkt niet vooruit te branden en bivakkeert steevast op de rechterrijbaan. Ik besef dat de vakantie nu echt voorbij is en voel mij ellendiger met de minuut. Een gevoel dat plotsklaps verdwijnt wanneer we ons na talloze uren eindelijk begeven in de contreien van Maastricht. Ik kijk uit het raam en zie het stadion van MVV. Het stadion waar één van mijn helden wekelijks schittert. Alles is een klap vergeten dankzij die ene Nigeriaan. Wasiu Taiwo.

Taiwo. Gepokt en gemazeld bij het Nigeriaanse Shooting Stars FC. In mijn gedachte was de aanvallende middenvelder een voetballer zonder kapsones, ondanks zijn overduidelijke voetbalkwaliteiten. De man was vliegensvlug, had de longen van een paard én beschikte over een formidabel schot. En toch leek hij de man die zich prima kon schikken in een minder vooraanstaande rol binnen het team. Een voetballer die ook prima in de luwte van een sterrenensemble tot zijn recht zou kunnen komen.

MVV verkeert in zwaar weer eind jaren ’90. De missie blijft elk seizoen onveranderd: snoeihard vechten tegen degredatie. De selectie loopt bepaald niet over van kwaliteit. En dat weet ook trainer Wim Koevermans. Hij heeft logischerwijs alle hoop gevestigd op de aanvallende impulsen van die ene man: Wasiu Taiwo.

De formule voor lijfsbehoud lijkt simpel. Taiwo wordt gebombardeerd tot de man van de assist. Émerson vormt het eindstation als koelbloedige afmaker in de voorhoede. En dat lijkt het exotische duo te lukken. De club weet met pijn en moeite enkele seizoenen ternauwernood het hoofd boven water te houden. Het noodlot slaat echter alsnog toe in 2000. Het onvermijdelijke gebeurt: de club degradeert. Een drama voor de club uit Maastricht. En vreemd genoeg een godsgeschenk voor Taiwo.

Een niveautje lager komt de frivole voetballer pas echt tot volle wasdom. Taiwo ontpopt zich in de punt van de aanval tot een onvervalste goaltjesdief. De voetballer is definitief ontketend in de kelders van het professionele voetbal en schraapt in drie seizoenen een veertigtal doelpunten bij elkaar. Wasiu groeit uit tot een publiekslieveling. Ook bij mij.

Nu – talloze jaren later – is bijna alles anders. De meeste herinneringen van toen beginnen langzaamaan te vervagen. De zonovergoten camping aan de Costa Brava. Stadion De Geusselt. Een zomervakantie waar maar geen eind aan leek te komen. Het zijn schimmen uit het verleden. En dat maakt ook niet uit.

effen leuk verhaaltje tussen door