Interessant verhaal over Dordrecht in de VI. Overwegen om zelfs de licentie in te leveren ondanks dat ze schuldenvrij zijn, vanwege gebrek aan toekomstperspectief aangezien de gemeente de boel tegenwerkt. Wat dat betreft herkenbaar verhaal.
Bron:
www.vi.nl/pro/het-uur-u-nadert-in-dordrecht-is-er-nog-hoop
Het uur U nadert in Dordrecht: is er nog hoop?
09.45 uur
Door Chris Tempelman
Achtergrond
De maand januari is van cruciaal belang voor FC Dordrecht. Het voortbestaan van de club staat op het spel. Het toekomstperspectief van de nummer laatst in de Keuken Kampioen Divisie hangt overduidelijk af van het wel of niet doorgaan van de stadionplannen.
Algemeen directeur Hans de Zeeuw van FC Dordrecht begint er zijn betoog mee en herhaalt de woorden tijdens het interview enkele malen. ‘Ik wil af van het verhaal dat wij financieel niet gezond zijn’, zegt hij met stemverheffing. ‘We zouden makkelijk drie, vier jaar door kunnen gaan zoals nu. Geen enkel probleem. Er is echt geen acute dreiging. Maar wat is het perspectief? Waar is de stip aan de horizon? Zonder stadionplan is die er niet. Dan moeten we ons echt afvragen hoe we verder moeten.’ De stip aan de horizon, precies elf keer komt de kreet terug in het ruim een uur durende betoog van De Zeeuw. De ontknoping van een hoofdpijndossier nadert, de toekomst van Dordrecht is in het geding.
In november verschenen de eerste berichten dat Dordrecht weleens de volgende bvo kon worden die de licentie moet inleveren. De nuance ontbrak veelal, maar de berichtgeving was wel alarmerend. Dordrecht valt niet direct om, maar of De Schapenkoppen toekomst hebben is de grote vraag.
Gemeente
Deze maand moet er duidelijkheid komen. De gemeente Dordrecht lijkt de bvo niet te willen helpen, er rest slechts een laatste kans om het college te overtuigen. Afgelopen week en komende week vertellen de verschillende partijen nog één keer hun visie op het verhaal en dan volgt er op 28 januari een besluit. ‘Wij moeten de publiciteit zoeken, ons verhaal vertellen, mensen meekrijgen. Het is nu tijd om zieltjes te winnen. De overige stakeholders, sponsors, vrijwilligers, iedereen, we moeten allemaal achter elkaar staan. En ik merk al dat het gebeurt. Uitstralen dat we honderd procent bestaansrecht hebben. Er is perspectief, zeker door hoe het allemaal is gegaan bij de gemeente. Ik ben bereid om overal te gaan zitten. Dordrecht is een kleine speler – dat weet ik ook wel – maar ik wil alles proberen wat in me zit om dit voor elkaar te krijgen. De gemeente moet kleur bekennen. Heel eerlijk, ik zit hier niet voor mezelf en voor mijn ego. Als ik morgen moet verdwijnen en dat is goed voor de club, prima, dan ben ik weg. Nu kan ik de club niet in de steek laten, niet op dit moment. Ik vecht, zeker tot eind januari. Die stip moeten we zien. Als de uitkomst positief is, dan trekken we een fles champagne open en anders moeten we ons echt afvragen: Hoe nu verder?’
Maar heeft de gemeente nu de deur keihard dichtgesmeten of is er nog een kier? ‘Een kier of niet, wij moeten hem open krijgen. Er zijn vragen gesteld vanuit de commissie. Raadsleden zijn niet goed genoeg geïnformeerd. Wij hebben afgelopen week het plan van alle kanten opnieuw toegelicht. Op 15 januari is het dan een bespreekstuk in de raad. Dan volgt er een inhoudelijk antwoord. Ik ga ervan uit dat er een motie wordt ingediend en dan volgt er een stemming op 28 januari. Dan moet de raad zich uitspreken, dan is het ja of nee. De 28ste zouden wij moeten weten of de gemeente wil helpen of dat ze de stekker uit Dordrecht wil halen. Dan moeten wij onze conclusies trekken, ons beraden wat we willen. Ik wacht af, ik ga nu niet in op plan B of C. Ik ga nu vol voor ons verhaal, omdat ik overtuigd ben van het hele verhaal. Er is geen speld tussen te krijgen. Zij kunnen niet zeggen dat ze dingen niet hebben geweten. Dan hebben ze hun werk niet gedaan.’
De beweringen dat FC Dordrecht al jaren financieel ongezond is, blijven op de achtergrond telkens terugkeren. De Zeeuw ontkracht ze. ‘Dat we financieel ongezond zijn, vind ik veel te ver gaan. Wij kunnen ook een spelersgroep van vijf ton op de been brengen. Twee of drie man schenken een tonnetje, is dat dan financieel wanbeleid? Jij kunt mij ook een tonnetje geven voor een spits. Dat is schenken, het is geen schuld. Met de term het onder controle hebben kan ik goed leven. Als we dat laatste stukje schuld ook kwijt zijn, dan kunnen we pas zelf de broek op houden. We weten waar we mee bezig zijn, dat is heel wat anders dan ongezond zijn. De situatie is niet nijpend. We voldoen aan alles richting de KNVB, bij de belasting hebben we geen schulden. We hebben een liquiditeitsprobleem, zoals zo veel bvo’s dat hebben. Daar moet je mee omgaan. Ik geef toe dat we wat tekortkomen, maar je kunt ook zeggen dat als je een begroting maakt, je meevallers en tegenvallers hebt. Daar kun je niet op begroten. Wij houden onszelf niet voor de gek. Wat wij eventueel tekortkomen is afgedekt. Dat is al jaren zo. Geldschieters staan garant voor een klein verlies. Als mensen zeggen dat Dordrecht altijd problemen heeft gehad, stel ik als tegenvraag: Hoeveel geld is er vanuit de gemeente naar Dordrecht gegaan? Dan neem ik het zelfs op voor mijn voorgangers. De gemeente heeft zich nooit geïnteresseerd voor Dordrecht. Het is kretologie. We hebben het altijd gedaan met wat er was. En ja, de basis is smal. Dat geef ik toe. Daarom werken we zo hard.’
Dat de stadionperikelen samenvallen met de slechte prestaties van Dordrecht dit seizoen werkt niet in het voordeel van de club. De Zeeuw beaamt dat. ‘Je hoeft mij echt niet uit te leggen dat we meer steun gehad hadden als we in het linkerrijtje zouden staan, dat snap ik. We hebben er voldoende geld in gestoken, het is een momentopname. Wij onderkennen dat we het dit seizoen sportief niet goed hebben gedaan. Dat durf ik best te zeggen. We hadden zeker vier, vijf plekken hoger moeten staan. Daarom hebben we ook Harry van den Ham aangesteld als technisch manager. We moeten zorgen dat we van die laatste plek komen, nu en volgend seizoen. We gaan geen onverantwoorde dingen doen, maar ik wil niet als laatste eindigen. Maar ook hier geldt: wat heb ik er nu aan om hard te werken als je toch weet dat je niks kunt bereiken? Die schaduw hangt over alles heen. We moeten zelf prikken om die zonnestralen door die wolken heen te krijgen.’
Het wel of niet krijgen van een nieuw stadion is allesbepalend. De stip aan de horizon die er moet komen. Het dossier is vuistdik, de hoeveel tijd en energie die er van alle kanten is ingestopt is bewonderenswaardig. En toen was daar eind 2019 ineens het rapport dat de toekomst van Dordrecht in twijfel trok. ‘Het rapport overviel ons. We hebben er geen inzage in gehad. Ik snap niet dat dat niet eerst is gedeeld met ons. Er speelt meer, dat heb ik altijd heel stellig gezegd. Als wij verdwijnen, komen hier waarschijnlijk woningen. Het is politieke onwil, er worden spelletjes gespeeld. Stel nu dat wij iemand kunnen vinden voor onze huur voor een periode van meerdere jaren. Voor die drie ton. Dan zeggen ze: Ja, dat is eigenlijk niet genoeg. Met dit rapport, met die raadsbrief is de deur keihard dichtgesmeten in ons gezicht. Daarom ben ik zo verbijsterd.’
De Zeeuw schetst de tijdlijn, haalt mails tevoorschijn en heeft bij tijd en wijle moeite zijn emoties te bedwingen. ‘Wij hebben vorig jaar november ons commerciële plan ingediend bij de gemeente. Met de financiële onderbouwing erbij. Wij kwamen er achter dat we 6,5 miljoen euro moesten uitgeven voor het stadion. Een prima start om verder te kunnen. Door de berekeningen bleek dat we er maar een ton op vooruit gingen op het veld. Je kunt jezelf voor de gek houden, maar je moet realistisch kijken. Moeten we dit geld uitgeven?, was de vraag. Met in het achterhoofd dat je ooit kunt degraderen. Het is een stuk risicoberekening. De conclusie was dat het alleen maar kon op een andere manier. Met een supermarkt erbij, geld genereren. Dan konden we vijf ton meer overhouden. Dat is verantwoord, dan kun je aan middenmoot KKD denken. Daar waren we naar op zoek.’
Er was echter tegenwind vanuit het college. ‘Twee wethouders en de interim manager sport zeiden dat het qua bestemmingsplan lastig werd met die supermarkt. Waar een wil is is een weg, denk ik dan. Maar oké, er was geen politieke wil. Sterker nog, aan tafel hoorde ik drie dingen. Waarom niet lokaal in plaats van met een Rotterdamse partij, waarom niet maatschappelijk financieren en maak het plan groter voor het hele sportpark. Dan kunnen we erachter gaan staan. Dat was een toezegging, een belofte. Het college wil niet voor een bvo garant staan, maar wel voor zorg, onderwijs en breedtesport. Mag een besparing voor de gemeente – omdat breedtesport is afgedekt – dan naar de bvo, dat soort vragen kwamen op. Er is niets toegezegd, wel is er beloofd na te denken. Ik wil een stadion waar 24/7 reuring is, niet voor één wedstrijd in veertien dagen. Kun je die huisvesting voor breedtesport, onderwijs en zorg dan maatschappelijk financieren? Daar kwam een ja op. Die aanpassing hebben we gemaakt. Op verzoek, hè. Waarom zou ik iets doen voor de gemeente met een sportpark, als het mij niet zou zijn gevraagd? Ik zit er namens FC Dordrecht en zit er voor de toekomst van Dordrecht. Ik zou dat toch niet uit mezelf hebben gezegd? Wij hadden een heel goed plan. De reactie was dat als je het zo en zo doet er kans van slagen is. Eigenlijk is de conclusie dus dat mij iets gevraagd is waarvan men wist dat het niet kon.’
De Zeeuw kan zijn teleurstelling nog altijd moeilijk een plek geven. ‘Tussentijds zijn we vier keer terug geweest bij het college. De gemeentesecretaris bevestigde dat we door konden met het onderzoek. We hebben alles gedaan wat de gemeente heeft gevraagd. Daarom ben ik gigantisch verbaasd, verbijsterd. Ik zat in het buitenland en kreeg een stukje doorgestuurd uit De Telegraaf. Eindconclusie van het rapport van Eelco Derks van Stadium Consultancy is dat wij kunnen omvallen. Het nare was dat ik dat onderzoek en dat rapport helemaal nog niet had gezien. Er is iets gelekt waarop ik moest reageren zonder dat ik het had gezien. Er staat dat er geen toekomst is, omdat ze het bestemmingsplan niet willen veranderen. Onwil dus. Maatschappelijk financieren zou niet haalbaar zijn. Dan komt het bedrag van zeventien miljoen naar buiten, maar dat is niet het complete verhaal. Tussen de vijf en zes miljoen zou voor het stadion zijn. Je moet het wel goed lezen.’
De kans op een negatief antwoord eind januari blijft bestaan. ‘Wij willen vooruit kunnen kijken. Stappen maken op een verantwoorde manier. Daar hebben we absoluut een accommodatie voor nodig. Kijk naar Heracles Almelo. Daar zou de gemeente ook eens naar moeten kijken. Ik voel me best besodemieterd, ja. Uiteindelijk moet je eerlijk zijn, dan ga ik zelf ook denken: Als jullie nu echt niet willen, laten we dan schuldenvrij de licentie inleveren. Wij willen optrekken met de gemeente. Ik kan niks met het verleden, ik zit hier pas vier jaar. De ambtenarij heeft dit plan omarmd en positief advies aan de gemeente gegeven. Voor het eerst ooit. “Dit is kansrijk”, zeiden ze. En het college wijst nu op een akkoord waarin staat dat ze geen garantstelling geven. Daar schermen ze nu mee. Ik ben er zelf helemaal niet mee gekomen. Zij hebben het mij gevraagd. We doen wat ze vragen en datzelfde college zegt dan: “We doen niet mee”. Dan snap ik het niet meer. Niemand snapt het nog.’
De strijdvaardige houding van De Zeeuw is opmerkelijk en bewonderenswaardig. ‘Ik heb nog steeds vertrouwen in een goede afloop. Ik geef nooit op. Ik heb twee keer op het randje van de afgrond gestaan met bedrijven van me. Ik heb geen ego, ik ben trots als ik iets bereik, maar het interesseert me geen reet als het ten koste van mij moet gaan. Ik geef alles om dit te laten slagen. Ik heb leren overleven, ik moet en ik zal. Het is compensatiegedrag. Ik vind het oprecht fantastisch om kinderen te zien sporten. Maar ik vind het schandalig wat er gebeurt in Dordrecht met sport. Dat maatschappelijk financieren vind ik schitterend. We willen iets neerzetten voor iedereen. Wat wij hier al hebben betekend… En deze gemeente wil hier de stekker uit halen… Of geen medewerking verlenen. We zijn besodemieterd. Maar ik geef nooit op. Nooit! Deze mooie club, een cultclub, groter maken dan zij is, dat is mijn drive. De gemeente zou supertrots moeten zijn dat ze een van de 32 gemeentes met een bvo zijn. Ik val in herhaling. Als ze echt niet willen, dan niet. Er zijn mensen die de club willen kopen. Dat is echt waar, er is voorzichtig geïnformeerd. Maar ik ga nergens op in, hè. Er komt een moment dat je daarover gaat nadenken. Dat is na 28 januari. Dan moet je kijken wat je kunt doen. Dan wil ik schuldenvrij de licentie inleveren, als eerste bvo ooit. Of verkopen. Wij weten dat als we dat moeten doen, je een stuk van je identiteit kwijtraakt. Is dat het waard?, dat is de vraag. Ik wil er alles aan doen om deze mooie club te behouden, ik ben strijdbaar. Als ik er niet had gezeten, had de club misschien al niet meer bestaan. Ik ben een beetje naïef geweest misschien, de eerste twee jaar waren niet leuk. Maar nu gaat het me echt aan het hart.’
De onzekerheid duurt nog even voort. ‘Eind januari moeten we eerlijk zijn tegen elkaar. Je afvragen of het nog wel zin heeft als de gemeente helemaal niets doet. Dat is het moment, dan pas. Stel dat we horen dat het nog twee of drie jaar gaat duren voordat het stadion er gaat komen… Als ik het maar weet, want dan is daar die stip.’