Schapendonk schreef : Bedankt jonges, geweldig om dit nog allemaal eens te zien/lezen! kijk die laatste foto nog eens hoe vol die tribunes vroeger zaten.(en dat tegen PEC!) Ik dacht dat in de Geusselt van vroeger zo'n 24000 ingingen!
jammer, maar er konden iets meer in : 28.000 !
( MVV had dao e henneke aon um mie kaarte te verkoupe daan tot dao offisjeel plaots waor...)
e sjoen stökske vaan Roel Wiche uit 2011:
Het HUIS van de vele stormen
DE GEUSSELT
Maastrichts voetbalstadion bestaat vijftig jaar en beleefde in die halve eeuw veel hoogte- en dieptepunten
Precies een halve eeuw geleden, op 15 januari 1961, rolde de eerste bal in stadion De Geusselt.
Het fort van MVV doorstond vele stormen, maar staat nog steeds recht overeind. Over een wonderlijk dak, klauteren in het scorebord en de avond van het delirium.
DE OUVERTURE
Waarom, waarom?Waarom moeten we hier in godsnaam weg? Duizenden MVV-fans vragen zich dat vertwijfeld af, die Tweede Kerstdag in 1960, als voor het laatst wordt afgetrapt in De Boschpoort. Het roemruchte stadion onder de fabrieksrook, waar de toeschouwers volgens de beste Britse tradities pal tegen de krijtlijnen staan en de hekken
door de spelers zelf geverfd zijn. Maar de vooruitgang is onverbiddelijk: papierfabriek KNP wil uitbreiden en dus verhuist de Maastrichtse club na 49 jaar naar de andere kant van de Maas. De gloednieuwe Geusselt, genoemd naar het naburige kasteeltje, is een compleet ander stadion. Een enorme sintelbaan, een halve betonnen kuip met staanplaatsen en een zittribune met een curieus dak dat veel weg heeft van golfplaat.
Capaciteit: 16.000 staanplaatsen, 2125 zitplaatsen. In de toekomst uit te breiden tot een maximum van 25.000.
Invaller Mattie Pieters - wie kent hem nog? - maakt zich onsterfelijk door op 15 januari 1961 de allereerste treffer te scoren, tegen Willem II (2-0). De tribunes puilen uit, maar de weemoed naar de veel knussere Boschpoort - die jarenlang
blijft voort sluimeren - is groot.
HET RECORD
Het is in deze magere Jupiler-tijden amper voor te stellen, maar in de jaren zeventig trekt MVV in topwedstrijden FC Twente- en Heerenveen- achtige toeschouwersaantallen. Voor de krakers tegen Ajax en Roda JC is het opbouwen van
noodtribunes - aan beide zijden van de zittribune - geregeld noodzaak. De belangstelling is soms zo groot dat mensen in het markante scorebord moeten klimmen, waar de namen van eredivisieploegen zijn vervangen door reclames van
V&D en Gulpener Bier. Mooie kluif voor MVV-historici is de vraag wanneer het all-time toeschouwersrecord is neergezet.
Algemeen wordt aangenomen dat de heroïsche wedstrijd tegen Ajax op 13 mei 1973 met die eer mag pronken. De Amsterdammers, die op het punt staan om hun derde Europacup 1 te winnen, verliezen voor 25.000 uitzinnige Maastrichtse fans met 1-0. Her en der duikt echter ook een aantal van liefst 28.000 op, tijdens een MVV-Ajax (1-1) van drie jaar eerder.
HET WONDER
Als God bestaat, is hij één dag een Maastrichtenaar geweest. Niemand, maar dan ook helemaal niemand gelooft die 4e juni 1978 erin dat MVV voor een mirakel kan zorgen. De ploeg van George Knobel dacht de bittere smaak van de eerste
degradatie in de historie (1976) weg te spoelen door winst in de nacompetitie, maar de resultaten vallen tegen. Op de laatste speeldag wacht een onmogelijke missie: zelf met minstens vijf doelpunten verschil winnen van Excelsior en dan
bidden dat Wageningen en Groningen gelijkspelen. De fans die zich naar De Geusselt wagen (slechts 5000), worden in
de straten van volkswijkWittevrouwenveld uitgelachen. Maar het wonder geschiedt. Excelsior speelt als een zesdeklasser en MVV freewheelt naar een 5-0 overwinning. Bij het laatste fluitsignaal is de stand op deWageningse Berg nog steeds 0-0. In De Geusselt hangen de fans in de hekken, terwijl de spelers op het veld naar piepkleine transistor radiootjes luisteren. Na zeven minuten vol siddering komt het verlossende bericht: MVV is terug in de eredivisie.
DE RELLEN
In De Geusselt is in de loop der jaren vaak rücksichtslos gesaneerd, maar één post heeft alle stormen doorstaan: die van chef veiligheid. Al in het begin van de jaren zeventig zijn er rellen in het stadion, tijdens een wedstrijd tegen FC Twente.
Direct wordt een afrastering rond het veld opgetrokken. De jaren rond 1980 zijn het dieptepunt. Nederland wordt overrompeld door voetbalgeweld en ook de Angel Side - genoemd naar de engel in het wapen van Maastricht - laat zich gelden. De Geusselt blijkt een uiterst moeilijk te beveiligen stadion: regelmatig zijn er harde confrontaties tussen MVV-fans en hooligans van Den Haag, Feyenoord, FC Utrecht en Vitesse. Eind jaren negentig, nadat Ajax-supporters met ijzeren voorwerpen hebben gegooid, wordt een buffervak ingevoerd dat verplicht leeg moet blijven. Maar vandalisme blijft de club achtervolgen. Zo moet MVV in 2008 en 2009 wedstrijden zonder publiek spelen, voor het eerst sinds de bouw van het stadion.
HET MASTERPLAN
Is het een reclamestunt? Een luchtkasteel? Of een geniaal concept? Voordat de betonmixers voor de bouw van de Arena en het Gelredome ook maar konden draaien, lanceert MVV al een futuristisch stadionplan dat de voetbalwereld versteld
doet staan. Paardenmagnaat Leon Melchior, in de jaren tachtig voorzitter van de club, presenteert in het seizoen ‘84-‘85 een maquette van een nieuwe arena die geheel overdekt is. De nieuwe Geusselt moet een capaciteit van 30.000
stoeltjes krijgen en ook geschikt zijn voor andere evenementen. De KNVB en de gemeente Maastricht durven het revolutionaire project echter niet aan. Uiteindelijk vindt een grote renovatie van De Geusselt plaats: het veld wordt een
kwartslag gedraaid en de tribunes grondig verbouwd. MVV voetbalt een heel seizoen in een chaotische puinbak en ziet het toeschouwersgemiddelde zakken tot een historisch dieptepunt: 1800.
HET DELIRIUM
Zelfs de geestelijk adviseur van MVV moet zich volkomen machteloos hebben gevoeld op die Halloween-achtige avond in oktober 1987. De Maastrichtenaren spelen in de vernieuwde Geusselt tegen Excelsior en het lijkt een wedstrijd als alle andere te worden. Totdat de rust aanbreekt. Plotseling, zonder enige aanleiding, krijgt Excelsior-speler Andrew Braaf de kolder in zijn kop. Hij maakt koprollen, springt jubelend in de hekken, neemt een penalty en haalt uit naar MVV-trainer Frans Körver en een politieagent. Uiteindelijk wordt Braaf geboeid afgevoerd, na een valiuminjectie. Later duiken wilde geruchten op dat hij zwarte katten zou hebben gewurgd en onder behandeling zou staan van een Winti-magiër.
HET EINDSPEL (BIJNA)
Zouden de goden ook hebben vernomen dat het einde nabij is? Een razend noodweer trekt over De Geusselt in mei 2003 tijdens MVV-VVV, de wedstrijd waarvan velen vrezen dat het de laatste ooit in het stadion wordt. De club staat met anderhalf been in het graf en is de wanhoop nabij. Manager Marcel Franssen gaat zelfs wanhopig op audiëntie bij Jomanda. Donder en bliksem leggen de derby bijna een half uur stil. Na afloop klimmen duizenden fans over de hekken.
Achter de goal hangt een geknakte roos. Maar in de allerlaatste minuten van de doodstrijd wordt de oudste profclub van Limburg toch gered. Mecenas Melchior legt twee miljoen op tafel en schrijdt als een Romeinse keizer het Theater
van het Vrijthof binnen.
DE TOEKOMST
Een machtig stadion, 35.000 stoeltjes, in de Beatrixhaven: dat was vorig jaar nog het visioen van MVV-topman Nico Jongen. Ofwel:je kunt nooit te groot denken. Maar alles verloopt, zoals zo vaak in Maastricht, geheel anders. Jongen
moet vertrekken na het zoveelste bijna-faillissement en de gemeente koopt De Geusselt voor bijna twee iljoen. Waarmee de volgende vijftig jaar kunnen ingaan van een roemrucht stadion: een huis van vele stormen dat nog altijd fier overeind staat.