Jacques schreef : Hopen dat anderen het minder krijgen. Dat is iets dat ik nooit zal begrijpen in mensen.
Op basis van afgunst kan ik je daarin begrijpen. Dat is de meest denigrerende vorm van zelfverheerlijking en hoort alleen maar thuis in het 'Overige Nieuws VVV, Fortuna en RJC' topic.
Maar geld heeft in onze samenleving (en andere samenlevingen) een grotere functie dan alleen maar status en aanzien. Daar waar iemand geld verdient (neemt), pakt hij het op een andere plek geld weg. Omdat geld een eenheid is voor tegoeden. Als iemand of een bedrijf aan de ene kant van de schaal 'teveel' geld uit de samenleving neemt, ontstaat er aan de andere kant een vernauwing. Die vernauwing kan zo verstikkend zijn, dat iemand vandaag het levenslicht ziet, maar financieel helemaal geen bestaansrecht heeft om te leven in onze maatschappij, zonder dat hij er zelf iets aan kan veranderen.
Voorbeeld:
Leven 1:
Stel Joep komt in 1987 ter aarde. Joep zijn vader en moeder komen niet lang daarna om het leven bij een noodlottig auto ongeluk. Joep overleeft het en wordt opgevoed in een internaat. Joep erft niets van het jonge gezin. In dat internaat treft hij de liefde van zijn leven. Dat meisje is ook wees en kent ook geen bezittingen. Samen besluiten ze een leven op te bouwen, ze gaan samen werken en na een aantal jaren besluiten ze een huis te kopen, omdat er op de huurmarkt niets te vinden valt.
Leven2:
Jean, geboren in 1947, lid van de babyboom generatie, wiens ouders klotsend voor het vaderland de bevolking weer op peil moesten brengen na de oorlog, ziet het levenslicht. Jean wilde ook huisje boompje beestje en stichtte een gezin. Jean werd vader kocht zich een huis. De jaren gingen voorbij. Hij zag zijn huis twintig jaar later met 50% vermeerderen uit het niets. Nog geen tien jaar later zag hij zijn huis met 100% in waarde vermeerderen uit het niets rond de invoering van een nieuwe munteenheid.
Jean's zoon Alfons geboren in 1984 besluit het levenspad van zijn vader te volgen. Hij wilt ook hetzelfde vrijstaande huis kopen als dat van zijn vader. Alfons mag daar het astronomische bedrag van 350.000 euro (800.000 gulden) voor neerleggen. Wat 'kaal' neerkomt op één volledig HBO maandsalaris, exclusief vaste lasten. Max. Hypotheek dus. Oftewel max risico.
Stel Joep en Alfons hebben dezelfde opleiding, dezelfde baan en hetzelfde salaris en mijlpalen in het leven gepasseerd. Ze wonen in een identiek huis. Je zou denken dat ze het goed voor elkaar hebben. Toch zijn ze maatschappelijk niet gelijk. Alfons erft de welvaart die zijn vader gekend heeft, daarmee wordt de (absurd hoge) rekening verlicht die de vorige generatie aan zijn generatie heeft gegeven. Want die ongekende waarde stijging moet door iemand betaald worden, (ben je na 1970 geboren dan ben jij ook één van de gelukkige), als je een paar stenen en wat grond in dit land wilt kopen. Alfons kent hierdoor minder financiële risico's en maatschappelijke misère bij baanverlies, dan Joep.
Joep moet de volledige rekening betalen voor zijn dromen. Joep moet het volledige risico lopen, met dank aan een generatie waar hij niets van geërfd heeft en hem hebben opgezadeld met een zeer kleine financiële bandbreedte. Joep en Alfons zijn de kinderen van de rekening, maar Joep mag hem volledig betalen. En als het fout gaat, gaat Joep diep door het stof, heel diep. Alfons heeft nog een financieel kussen.
Stel Joep en Alfons zijn beiden laaggeschoold in bovenstaand verhaal en zijn opzoek naar een starterswoning. Joep zijn bestaansrecht in onze samenleving staat dan helemaal op het spel, Alfons is binnen 15 jaar hypotheek vrij en ziet al zijn risico's afgedekt worden op het moment dat hij erft. Joep is een arme sodemieter, dankzij zijn voorgangers die 'geld' namen uit de samenleving en daarmee kunstmatige welvaart creëerden, omdat zij een tsunami-generatie waren, een golf die alle mijlpalen tegelijk namen op de woningmarkt. Daar mag Joep overal de hoofdprijs voor betalen, zonder bandbreedte voor iets anders.
Mocht Joep in dit verhaal afgunstig zijn, dan is dat omdat hem de mogelijkheden ontzegt wordt om te leven naar een minimale standaard. Alfons kan bij de eerste bushalte al uitstappen, waar Joep nog een paar haltes extra zal moeten blijven zitten (Opleidingen/Carrière) wilt hij hetzelfde verwerven als Alfons, om nog maar te zwijgen over diens vader. Of hem dat ooit gaat lukken is een tweede, want de lat lag al absurd hoog. En in het geval van laaggeschooldheid, is Joep geboren zonder bestaansrecht, zonder maar enige vorm van kans om überhaupt een bestaan te winnen. Want hoe minder geld je hebt, hoe meer tegenslag je kunt verwachten, hoe harder de samenleving je straft voor het niet kunnen nakomen van je verplichtingen. (Ook al is de inzet minimaal)
Daarom begrijp ik wel dat sommige mensen afgunstig zijn. Niet omdat dat bij hun persoonlijkheid hoort, maar omdat anderen hun juist het bestaansrecht niet gunnen. Afgunst werkt namelijk ook de andere kant op, door deuren dicht te gooien voor anderen, nadat je er zelf door bent gelopen en de lat twee keer zo hoog probeert te leggen.(Narcisme..) Zoals verwachten dat een afgestudeerde de werkervaring heeft van iemand die met pensioen gaat. Denk aan bezuinigingen, afschaffen van hulpmiddelen en subsidies voor mensen met beperkingen, en doorschuiven van rekeningen op je kinderen (of vreemden), nadat je er zelf van geprofiteerd hebt. Daarom stem ik sociaal, voor de Joepen uit onze samenleving, ik zie liever iedereen de onderste streep halen, dan alleen uitverkorenen de bovenste streep, die al vanaf de geboorte de wind in hun zeil hadden, zonder dat ze dat zelf in de gaten hadden.