Veel leesplezier
Platform Roda JC
Adios Amigo!
Huub en Frits zijn (weer) aan zet
We proberen ons de tijd te herinneren toen Huub Mullenders nog gewoon accountant was en de leiding over onze club tamelijk overzichtelijk was. Hoe leefden we toen? Wat waren we zonder zijn adviezen?
Natuurlijk, er ging ook wel eens het een en ander mis. Denk aan de diverse pogingen om Roda JC te verkwanselen in een fusieprestigeproject. Of die keer dat we een megalomane gek als Van den Bunder algemeen directeur maakten. Maar over het algemeen was in elk geval de besluitvorming helder. Sterker nog: er werden destijds tenminste besluiten genomen.
Sinds de club eind 2015 in handen kwam van Frits Schrouff is dat allemaal wat minder vanzelfsprekend. Algemeen directeur Wim Collard kon jaar in jaar uit op zijn post blijven zitten, ondanks het feit dat elk jaar de uitgaven te hoog waren en de begrootte inkomsten niet werden binnengehaald. De snelle rekenaar onder u stelt dan al snel vast dat er dus jaarlijks (grote) tekorten waren.
Die werden voor een belangrijk deel veroorzaakt door de toenmalige TD, die 3 transferperiodes lang hele pelotons matige, niets toevoegende spelers binnenhaalde tegen topsalarissen. Diezelfde TD joeg de 2 miljoen die Aleksei Korotaev beschikbaar stelde er in een half jaar doorheen, terwijl de megacontracten na dat half jaar veelal nog jaren doorliepen, waardoor Roda direct in de problemen kwam toen de Russisch Zwitserse geldstroom opdroogde.
Reden te over om in te grijpen, maar dat gebeurde niet door de besluiteloosheid vanuit het kamp Schrouff. En als je het over Schrouff hebt dan heb je het eigenlijk over Huub Mullenders. Toen Schrouff in 2015 tegen wil en dank eigenaar werd van de club maakte hij direct duidelijk dat hij geen besturende bemoeienis wilde. Hij had vertrouwen in de directie (hetgeen vreemd is, aangezien Roda door diezelfde directie mede in de problemen was gekomen) en liet zich voor het overige adviseren door Huub Mullenders. Een accountant die niet geremd werd door enige kennis van zaken als het gaat om het runnen van een voetbalclub.
Toen in de jaren die volgden er meermaals aanleiding was om in te grijpen gebeurde dat niet. Het enige advies dat Mullenders aan Schrouff gaf in al die jaren was ‘stop er toch mee’. Er werd niet nagedacht over hoe een club met (zeker in de Eredivisie) 13.000 toeschouwers beter gerund zou kunnen worden. Evenmin adviseerde Mullenders om af te rekenen met de veroorzakers van het wanbeleid. Het advies was eigenlijk even simpel als onnozel: trek toch de stekker eruit.
Het is aan Frits Schrouff te danken dat dat niet gebeurde en telkens, met tegenzin, de tekorten werden aangezuiverd. Door de negatieve spiraal waarin Mullenders Schrouff bracht werd de weerzin bij de laatste wel steeds groter. Zo groot dat hij eind vorig seizoen de boel op scherp zette: iemand anders moet het overnemen of ik trek de stekker eruit. We schrijven nu mei 2019.
Op dat moment had Roda net het slechtste seizoen sinds 1970-1971 achter de rug. Een 13e plek in de treurige Keuken Kampioen Divisie met, mede veroorzaakt door al het wanbeleid, nog slechts enkele duizenden getrouwen op de tribune. Wat op dat moment een zinvol advies zou zijn geweest is natuurlijk om even de rust te bewaren en ruim de tijd te nemen om een goede, betrouwbare oplossing te vinden. Maar opgehitst door Mullenders, die tussentijds een commissariaat bij Heuschen en Schrouff toegewezen kreeg, moest alles binnen een maand geregeld worden. De hele achterban was in paniek, allerlei acties werden georganiseerd, maar gelukkig kwam er om 1 minuut voor twaalf redding uit Mexicaanse hoek.
Op papier zag het er veelbelovend uit. Mauricio Garcia de la Vega, een Mexicaanse ondernemer met ervaring in de voetbalwereld, verklaarde zich bereid om gedurende enkele jaren garant te staan voor een tekort tot 2 miljoen euro. Daarmee zou Roda vooruit kunnen. Bijkomend voordeel was dat De la Vega in Mexico een makelaarskantoor had en dus door de wol geverfd moest zijn als het gaat om de wereld van de spelersmakelaars. Tel daarbij op dat hij de club zag als investering (en er dus belang bij leek te hebben om Roda winstgevend te maken) en we leken een prima opvolger te hebben als clubeigenaar.
Leken, want de inkt van het persbericht was nog niet droog of uit Spanje kwamen de eerste alarmerende berichten binnen. Onze nieuwbakken eigenaar had aandelen bij Real Murcia, maar was daar geen enkele afspraak nagekomen, noch had hij ooit ook maar 1 euro in de club geïnvesteerd. ‘RIP Roda’, klonk het vanuit Spanje.
De la Vega voelde weinig behoefte om breed te reageren op alle aantijgingen. Volgens hem was er sprake van een hetze tegen hem, georganiseerd door de nieuwe eigenaar en was er sprake van een conflict over wie het nu voor het zeggen had. Om die reden zou hij vooralsnog geen betalingen hebben gedaan. Vanuit Roda bleef het relatief stil. Woordvoerder Pieter Nieuwenhuis, eigenaar van voetbalconsultancybedrijf Hypercube en ingehuurd om Roda te helpen bij de eigendomsoverdracht, liet enkel weten dat Roda van het Murcia-verhaal op de hoogte was en dat De la Vega een plausibele verklaring had voor de gang van zaken in Spanje.
Dat leek geruststellend, maar de onheilspellende nieuwsberichten stapelden zich op. Zo bleek eind juli al dat de eerste salarisbetaling, waar vanzelfsprekend een liquiditeitstekort was, problematisch was. De la Vega stortte geen geld bij. Voormalig commissaris en tegenwoordig directeur Hessel Meijer schoot dit geld voor. Een tafereel dat zich in augustus weer herhaalde. Tegelijk namen journalisten van het NRC Handelsblad de verklaringen omtrent de gang van zaken in Murcia niet voor lief en spitten zij verder in het verleden van De la Vega. Er kwam een onthutsend beeld naar voren van een charlatan die overal waar hij kwam financiële conflicten had, zelden zijn rekeningen betaalde en er een megalomaan declaratiegedrag op nahield.
Eenzelfde beeld van De la Vega ontstaat er al snel bij Roda JC. Ook hier worden geen betalingen verricht door De la Vega, maar declareert hij er wel lustig op los. Niet alleen zijn eigen onkosten, ook de rekening voor hotels voor zijn familie stuurt hij schaamteloos door naar de club. Het meest recente dieptepunt betreft een lening die hij afsloot om ervoor te zorgen dat de salarissen in september betaald konden worden.
Opnieuw blijft het echter stil aan de kant van Frits Schrouff en diens adviseur Huub Mullenders. Deze wijzen naar de KNVB, maar zullen zelf ook al lang door moeten hebben welk vlees ze in de kuip hebben. Bij de KNVB blijkt het onderzoek naar De la Vega stil te liggen omdat deze de benodigde stukken niet heeft overhandigd. Lange tijd dachten we dat Roda in zoverre ‘safe’ zat omdat De la Vega bij de geplande overname een bankgarantie had afgegeven, maar ook dat blijkt niet het geval te zijn. Wederom een blunder van jewelste van Mullenders, die namens Schrouff de onderhandelingen voerde.
Inmiddels is de situatie dermate precair dat intrekken van de licentie dreigt. Roda dreigt ten onder te gaan aan besluiteloosheid. Frits Schrouff kan eenzijdig de deal met De la Vega opzeggen. De Frits Schrouff Foundation bepaalt immers wie zitting heeft in de stichting Frits Schrouff United. Roepen dat die aan zet is (terwijl daar 3 stromannen van De la Vega inzitten) is dus niet terecht. Frits Schrouff weigert vooralsnog opnieuw zijn verantwoordelijkheid te nemen.
Wat is het volgende? Moet er straks weer onder grote druk een alternatief gezocht worden, met alle risico’s van dien? Of is het nog desastreuzer en kan het wel eens helemaal over zijn? De tijd dringt. Gezien de historie hoeven we er niet op te rekenen dat Huub Mullenders dit keer wel snel zal handelen. Huub Mullenders dient niet het belang van Roda. Laten we daarom zelf de druk opvoeren en daar waar het kan oproepen om zo spoedig mogelijk afstand te nemen van De la Vega en op zoek te gaan naar een serieus alternatief. Voor zover bekend zijn deze er, maar is voor elk alternatief een voorwaarde dat Roda eerst afscheid neemt van De la Vega. Laten wij de besluitvorming een handje helpen!
Namens:
Platform Roda JC, Supportersraad Roda JC, Supportersvereniging Roda JC, Fanproject 98, Ultras Kerkrade 09, XVI, NSC, Brand bier United, Los mer Joa, W10