MVV - roda 30-01-2015

Lang geleden dat de echo van de euforie door een overwinning van MVV zo lang aanhield als die van afgelopen zondag tegen Roda JC. Je hoeft hogere wiskunde noch sociologie te hebben gestudeerd om dat te begrijpen. Maastrichtse voetballiefhebbers, zoals u wilt MVV fans, snakken al jaren naar succes (lees: een kampioenschap of via de play offs naar de Eredivisie). Zit dat er niet in, zoals al jaren het geval is en dit seizoen in het bijzonder, dan verzet je de sportieve bakens en kijkt uit naar incidentele victories. Het liefst tegen streekgenoten. En het allerliefst tegen de club die jarenlang op het hoogste podium acteerde. Roda JC dus. Al die jaren derby’s tegen Fortuna Sittard is niks mis mee. Naar de komst van Roda JC werd al bij de degradatie van de Kerkradenaren in mei 2014 naar uitgezien. Winnen van Fortuna is heerlijk, vanuit MVV-supporters oogpunt; winnen van de Koempelclub levert de overtreffende trap van blijdschap op. Moet je wel tegen ze kunnen spelen. Eindelijk kwam dan geelzwart naar Maastricht. Wie denkt dat in het aanloop naar die wedstrijd alleen een groepje supporters uitkeek die – onder het mom: wat Charlie mag en kan kunnen wij beter – een strop om een pop in geelzwart tenue hangen en met een spandoek verwijzen naar vermeend collaborateurschap van Danny Schreurs, heeft het danig mis. MVV – Roda JC werd door duizenden mensen intens beleefd. Vooraf, tijdens en na.

Dat De Limburger op maandagochtend en dinsdag nog een keer vooral aandacht schonk aan die pop, de NSB tekst en de spreekkoren was een inschattingsfout. Let wel! Er is niks mee met misstanden rond harde kernen van supporters te benoemen. En die vielen inderdaad die zondag zeker te noteren. Ook al voor de wedstrijd. Mennekes met bivakmutsjes die rond het stadion struinden alsof Maastricht, gelijk een Oekraïense stad aan de grens van Rusland, een guerrillaoorlog voert en zij de separatisten zijn die ons gaan bevrijden onder het juk van Den Haag vandaan; die beelden stemmen niet tot vrolijkheid. Maar, en daar ging het mis bij De Limburger, tegenover die, laten we zeggen 250 uit Maastricht en 250 uit Kerkrade schertsfiguren, die op deze en andere maniertjes toch iets van invulling willen geven aan een anoniem leven, stonden 8.500 genieters van een derby. En al die mensen waren na de wedstrijd en ook nog op maandagmorgen bijkans duizelig van geluk. Zij die een abonnement op het regionale dagblad hadden lagen maandagochtend op de deurmat om vooral nog een keer met smaak te lezen hoe ‘die vaan us’ die oet Kirchrao de pan hadden ingehakt. De maandag voorpagina van de krant bezorgde vele Maastrichtenaren een zeer koude douche. De wedstrijd aller wedstrijden werd gedegradeerd tot bijzaak. De pop, het doek en de spreekkoren stonden als belangrijkste wapenfeit genoteerd.

De rechtgeaarde MVV-fan voelde zich in zijn eer aangetast. Eindelijk victorie, ook nog eens in een zinderende wedstrijd en het enige dagblad dat de provincie rijk is schrijft dat de derby kapot is. Er werd gerept over de grote politie-inzet die nodig is om geweld te voorkomen. Een waarheid, niets dan de waarheid. Maar toch…….. wie in De Geusselt was kan het beamen: de wedstrijd en sfeer maakten op velen een onvergetelijke indruk. En schenk je aandacht aan 500 mensen die met supporteren vooral bedoelen de tegenstander te haten en te bezoedelen, mag je niet verzuimen 8.500 toeschouwers en een team dat een wedstrijd lang voor de winst strijdt ook ruim de aandacht te geven. Te beginnen op de voorpagina.

Laurens Bouvrie

Mebwaster wrote: Nou zeg en dat na bijna een week na dato.....