MVV algemeen

Jaarrekening MVV Maastricht vastgesteld door Ledenraad

Donderdag 03 november 2016

De Ledenraad heeft, als officieel toezichthoudend orgaan van MVV Maastricht, de jaarrekening vastgesteld. Nadat het bestuur van de Stichting MVV, in navolging van haar externe accountant, de jaarrekening van de BVO reeds had goedgekeurd werd deze door de ledenraad van MVV Maastricht dinsdag 18 oktober jl. in haar jaarlijkse vergadering vastgesteld.

MVV Maastricht noteerde voor het 3e achtereenvolgende jaar op operationele basis een licht positief resultaat. Voor wat betreft het afgelopen seizoen (’15-’16) bedroeg het resultaat namelijk € 59.943,- Ter vergelijking: de operationele winst was één seizoen eerder € 115.636,- (’14-’15) en ca. € 58.000,- het seizoen daarvoor (’13-’14).

De operationele winst is gerealiseerd met dank aan het financiële beleid dat de laatste jaren is ingezet. Dat werpt zichtbaar zijn vruchten af.

www.mvv.nl/nieuws/jaarrekening-mvv-maast...steld-door-ledenraad

In het kader van de 'goed nieuws''show wil ik ook nog een duit in het zakje doen.
In de VI van deze week staat een groot artikel over us MVV. 'MVV leeft weer' heet het en het geeft (eindelijk) weer eens een goed en positief beeld van onze club die nu financieel gezond is. Er wordt aangegeven dat we blij en trots moeten zijn met deze positie op de ranglijst omdat er nog circa vijf clubs zijn die met een aanzienlijk hogere begroting werken (zoals NAC, Cambuur en De Graafschap). verder komt een aantal medewerkers aan het woord. Aanrader om dit artikel te lezen. Ik vind het nergens digitaal en heb het nu niet bij de hand, anders had ik het hier even geupload. Kortom: 'we' zijn goed bezig en het begint in den lande ook op te vallen!

Ezzebleef Sjarelke

De wonderlijke herrijzenis van MVV Maastricht
In Maastricht krijgt de herrijzenis van MVV vorm. Us MVV’ke verloor afgelopen vrijdag dan wel van FC Volendam, maar de Limburgse club klimt op meerdere fronten uit een diep dal.

Op de avond dat in het Theater aan het Vrijthof de musical Esof d’n duvel demèt späölt in première ging, bracht de duivel een bezoekje aan De Geusselt. De eerste plaats lonkte, maar MVV verloor met 1-2 van FC Volendam en liet een fraaie kans de koppositie in de Jupiler League te pakken door de vingers glippen.

Evenals de musicalsterren vermaakten de spelers van de Maastrichtse club het publiek. ‘Alleen won MVV in de musical wél, met 4-3’, wist trainer Ron Elsen, die op donderdagavond de voorstelling al had gezien. ‘Ik ben niet zo’n cultuurman, maar het houdt je uit de kroeg’, grapte de oefenmeester. ‘Die musical was echt leuk. Hij speelde zich af in de jaren vijftig, in het fameuze stadion De Boschpoort. Daar heeft de club veel mooie herinneringen aan. Ik had tegen Volendam graag nog zo’n leuke avond gehad.’ Ook voorzitter Bert Kersten was in het theater geweest. ‘Veertien uitverkochte voorstellingen, MVV leeft’, was zijn conclusie. De sterke centrale verdediger Nick Kuipers baalde juist daarom zo na de nederlaag tegen Volendam. ‘Iedereen wilde zo graag’, verzuchtte hij. Kuipers verwoordde het gevoel van velen. Alsof de duivel ermee speelde, mocht MVV deze thuiswedstrijd niet winnen. ‘We hadden misschien wel genoegen moeten nemen met een punt, maar als je voelt dat je gewoon kunt winnen, dan ga je ervoor.’

Een jarenvijftigbenadering misschien wel. ‘Emotie boven verstand’, volgens trainer Elsen. Het paste in het theater dat De Geusselt heet. Een publiek met een hoog Omroep MAX-gehalte en een ouderwets voetbalsfeertje deden denken aan vervlogen tijden. Het rijke verleden steekt schril af tegen het arme heden, maar MVV leeft weer. Niet alleen in het theater, ook op en rond het voetbalveld. De sfeer in het stadion was wat uitgelaten en ook opvallend zelfverzekerd. Alsof iedereen zo graag aan de buitenwereld wilde laten zien dat de patiënt MVV weer van de beademing af is. Het Maastrichtse volkslied werd meegezongen uit volle borst in plaats van voorzichtig mompelend, en de pessimistische blikken waren verruild voor pretoogjes vol bravoure.

MVV schoot, gedragen door het volume van de ruim vijfduizend aanwezigen, uit de startblokken. Als een roofdier op jacht naar een hapklare prooi. De schitterende gelijkmaker van Alessandro Ciranni was voor de fans aanleiding hun favorieten nog eens massaal naar voren te schreeuwen. Op het Vrijthof moet het te horen zijn geweest, maar de afloop was treuriger dan in de musical. MVV overschatte zichzelf. In onvervalst plat Maastrichts werd er gescholden op de assistent-scheidsrechter die de beslissende goal van Bert Steltenpool goedkeurde, maar de beste man had het gewoon goed waargenomen. Ze wilden het zo graag anders zien en zagen de winnende Volendamse treffer als een groot onrecht. Dat gevoel was begrijpelijk, want MVV speelde fris, bij vlagen goed en kreeg te weinig. Ron Elsen erkende dat zijn ploeg in de slotfase misschien wel genoegen had moeten nemen met een punt. Het zat tegen het naïeve aan, maar de wil om te winnen won het van het koesteren van een gelijkspel. ‘En daarom zijn we dus nog geen ploeg die bovenin kan meedraaien’, concludeerde Nick Kuipers.

Trainer Ron Elsen, voorzitter Bert Kersten en aanvoerder Nick Kuipers hebben Maastrichts bloed door de aderen stromen. Ze hebben hun club zien worstelen en kunnen nu voorzichtig optimistisch zijn. Alle drie vertellen ze een realistisch verhaal. Over het recente verleden vol problemen, de voorzichtig lachende gezichten van nu en de toekomst die er langzaam rooskleurig uit begint te zien. Voorzichtig veranderen bij MVV de blosjes van opwinding op de wangen in een stevige teint.

Ron Elsen

‘Ambitieus realisme’

Ron Elsen (50) is de langstzittende trainer in de Jupiler League. Hoofdcoach sinds januari 2014, geboren Maastrichtenaar en MVV’er in hart en nieren. ‘Ik heb hier alles al gedaan en meegemaakt’, vertelt Elsen. Na de wedstrijd is hij opvallend monter, maar dat is schijn. ‘Dit komt hard aan. We wilden een gooi naar de eerste plaats doen, we waren niet te remmen. Ik zag het gebeuren, maar er viel niet tegenaan te coachen.’

‘De play-offs halen is het doel en dat blijft ook zo’
Ron Elsen

Elsen is de eerste die het huidige optimisme, een gevolg van de fraaie positie op de ranglijst, tempert. ‘Het is nog broos. Wij raken zeker niet in de war. Niet van de positie waar we nu staan en zeker ook niet van de nederlaag tegen Volendam. Het optimisme is aanstekelijk, maar we liggen voor op schema. Er horen andere clubs met hogere begrotingen op de bovenste plekken te staan. Die zullen er uiteindelijk ook staan, normaal gesproken. VVV, NAC, De Graafschap, Cambuur... Daarachter komen nog wat clubs met meer mogelijkheden dan wij, en dan is MVV aan de beurt. De play-offs halen is het doel en dat blijft ook zo. Wij hebben financieel moeilijke jaren gehad en krabbelen op. Misschien is het een voordeel dat ik het ook van de andere kant heb gezien. Ik ben technisch directeur geweest en begrijp als trainer misschien beter waarom dingen wel en niet kunnen. Met het verhaal dat Maastricht een Eredivisie-club verdient, kan ik niks. Natuurlijk zijn we ambitieus en willen we op termijn wel weer eens promoveren, maar we moeten realistisch ambitieus zijn.’

Bert Kersten
‘Genoeg flauwekul gezien’

Voorzitter Bert Kersten (66) is eveneens geboren en getogen in Maastricht. Sinds juni 2015 is hij voorzitter van de club die hij al jaren lief heeft. ‘We hebben een moeilijke tijd gekend’, weet Kersten. ‘Zes, zeven jaar geleden is er een redelijk rommeltje van gemaakt. Dat mag nooit meer gebeuren. Als algemeen directeur heeft Frans Erens met ijzeren hand geregeerd. Tot vervelens toe, maar het was echt nodig. We hebben de verplichtingen aan Nol Hendriks afgerond en willen weer zelf de broek ophouden. We zijn er echt bijna nu. Afgelopen jaar boekten we, als een van de weinige Jupiler League-clubs, een winst van zestigduizend euro. Er is hard gesaneerd. Wij hebben het geluk gehad dat we kunstgras hadden. De jeugd traint er, de selectie traint er. Er is weer binding ontstaan. Het enthousiasme in Maastricht neemt op allerlei vlakken toe. Bij veel mensen proef ik iets van: Hoe kan het dat we zo lang zijn blijven sukkelen? Als bestuur hebben we naar de structuur van de club gekeken. Wij hebben vijf werkgroepen onder het bestuur in het leven geroepen en dat werkt heel goed. De pijler onder alles wat we doen is dat we nooit meer in de financiële problemen mogen raken. Door te laten blijken dat we weer gezond zijn, begint het weer te leven.’

‘De pijler onder alles wat we doen is dat we nooit meer in de financiële problemen mogen raken’
Bert Kersten

‘Wij gaan geen gekke dingen meer doen. Ook niet als we in de verleiding komen omdat we meedoen om promotie. Ons spelersbudget bedraagt 780 duizend euro, dat staat niet in verhouding met de prestaties van nu. De samenwerking met Racing Genk helpt ons. Dat werkt overigens twee kanten op. De beste talenten uit de regio komen naar MVV, de allerbesten scouten we voor Genk. Er spelen daar nu twee jongens van ons. Andersom krijgen wij van Genk twee soorten voetballers: zij die het daar niet redden maar wel interessant voor ons zijn, en jonge jongens die ervaring moeten opdoen met eerste-elftalvoetbal.’

‘Zoals het nu gaat met de ploeg had ik niet meteen verwacht, eerlijk gezegd. We hebben de selectie slim samengesteld. Toen ik begin vorig seizoen aantrad, stonden er acht spelers op het veld. Karakterologisch klopt het. Er wordt in het technisch platform gewoon door middel van hand opsteken gestemd over spelers. Zo’n Thomas Verheijdt past hier prima. Geen kapsones en je de blubber werken, dat zien we hier graag. En de goals die hij maakt, hebben we de laatste jaren niet vaak gezien. Overal waar we komen, hoor ik dat MVV in potentie een Eredivisie-club is en dat de stad Maastricht een club op het hoogste niveau verdient. Langzaam groeit het gevoel dat dat ook echt zo is. De mensen zijn weer trots aan het worden op MVV. Dat heb ik zelf ook. Mijn vader is eerste-elftalspeler van MVV geweest, ik ben ermee grootgebracht, het zit in de genen. Overal waar ik was in de wereld, vroeg ik eerst: Wat heeft MVV gedaan?’

MVV-spits Thomas Verheijdt wint in de lucht van Erik Schouten. Pieter Nys (links) en Henny Schilder kijken toe. MVV-spits Thomas Verheijdt wint in de lucht van Erik Schouten. Pieter Nys (links) en Henny Schilder kijken toe.
‘We hebben de laatste jaren, terwijl wij verstandig aan de wederopbouw bezig waren, gezien hoe het zeker niet moet. In de voetballerij gebeurt te veel wat niet kan en niet mag. We hebben genoeg flauwekul gezien, dat absurde gedoe tast het imago van clubs en voetbal in het algemeen aan. Het is simpel zat: wat niet kan, kan niet. Dat er in alle geledingen Maastrichtenaren vooroplopen, zegt voldoende. Als ik sponsors spreek, vraag ik niet om geld maar om sympathie.’

Nick Kuipers
‘Wij kunnen echt nog veel beter’

Nog een Maastrichtenaar: Nick Kuipers (24) werd er geboren en begon als D-pupil bij MVV. Hij was een jaar eruit vanwege een knieblessure en is nu terug als aanvoerder. ‘Ik ben een jongen van de stad. Dan wil je dat het je club goed gaat. Als jongetje zat ik bij iedere thuiswedstrijd op de tribune. Tegen spelers als Gunter Thiebaut, Tom Daemen, Mark Luijpers en Ole Tobiasen keek ik op. Ik kan nu weer trots over straat in Maastricht. Je merkt hier ook gelijk dat iedereen erbij wil horen als het goed gaat. Het is aan de spelers om dat te creëren. Wij moeten de supporters meekrijgen. Tegen Volendam zag je het ook vanaf de aftrap. Je wordt als het ware naar voren gestuwd. Dat blijkt dan ook de valkuil. We zijn kennelijk nog niet zo ver dat we dit soort wedstrijden kunnen winnen. Als je dat kunt, doe je pas mee om de bovenste plekken.’

‘We staan er gewoon knap bij bovenin. Dat is al een wondertje op zich’
Nick Kuipers

‘We komen van ver. Er zijn de afgelopen jaren grote stappen gemaakt door geen gekke dingen te doen. Het is goed om te zien dat de keuzes die gemaakt zijn nu goed uitpakken. Sommige dingen die uit nood geboren zijn, blijken te werken. De trainer stapte erin, de jeugd heeft een kans gekregen. MVV is een springplank voor spelers. Niemand komt hier met de intentie de rest van zijn leven voor MVV te voetballen.’

Bewijsdrang als wapen dus. ‘Vorig jaar hadden we al een goede ploeg, de betere spelers zijn niet voor niets vertrokken. We moeten laten zien wat we echt kunnen, want we kunnen nog veel beter. Ook de wedstrijden die we wonnen, waren niet altijd even goed. Dat geldt ook voor mezelf. Er zit nog zo veel meer in.’

Als de grootste teleurstelling na de ongelukkige verliespartij is gezakt, breekt een voorzichtige lach door bij Kuipers. ‘Misschien is het wel goed dat we niet eerste staan. Het is onrealistisch als je eerlijk bent, en we staan er gewoon knap bij bovenin. Dat is al een wondertje op zich.’

De Maastrichtse harten openen zich weer voor MVV. Dromen is weer toegestaan. Op zondag 2 april 2017 viert de club het 115-jarig jubileum tijdens een thuiswedstrijd tegen provincie-genoot Fortuna Sittard. In volle gezondheid en met een fraaie toekomst voor zich.

M.b.t. " De operationele winst is gerealiseerd met dank aan het financiële beleid dat de laatste jaren is ingezet. Dat werpt zichtbaar zijn vruchten af."

Zou het niet eerder moeten zijn " ... met dank aan VZM dat de laatste jaren fantastisch bezig is de club te ondersteunen..."

Gisteren alleen nog maar de plaatjes bekeken van de MVV Gazet en was toen al enthousiast. En wel over de rubriek de Ingele vaan MVV. Volkomen terecht om deze eer te geven aan onze vrijwilligers. Hopelijk zet MVV deze rubriek door in de volgende Gazetten, want er zijn nog veel meer Ingele.

Perficia MVV met dit idee

Huib Pijpers

Huib schreef : Gisteren alleen nog maar de plaatjes bekeken van de MVV Gazet en was toen al enthousiast. En wel over de rubriek de Ingele vaan MVV. Volkomen terecht om deze eer te geven aan onze vrijwilligers. Hopelijk zet MVV deze rubriek door in de volgende Gazetten, want er zijn nog veel meer Ingele.

Perficia MVV met dit idee

Huib Pijpers

www.foxsports.nl/nieuws/artikel/527546/w...-via-internet-kijken

De KNVB maffiabaas is weer bezig. En MVV staat er tegen op


Eredivisieclubs noemen uitspraken Van Praag 'ontluisterend'

Foto: ANP

Gepubliceerd: 30-11-16 19:08
Laatste update: 30-11-16 19:16

Clubs uit de eredivisie en Jupiler League zijn onaangenaam verrast door Michael van Praag. De Amsterdammer haalde dinsdag uit naar veel profclubs toen duidelijk werd dat hij niet unaniem verkozen was als voorzitter van de KNVB.
"Ik weet wel hoe het zit", zei hij na 36 stemmen voor, één tegen en 21 onthoudingen. "Ik heb met een afvaardiging van clubs uit het betaalde voetbal gesproken en ik ben daar geschoffeerd op een manier die alle perken te buiten gaat."

Clubs uit de eredivisie en eerste divisie voelden zich woensdag geroepen om op de uithaal van Van Praag te reageren en kwamen met een statement.

"Alle deelnemers aan het gesprek van clubzijde en vanuit de Eredivisie CV (ECV) en Coöperatie Eerste Divisie (CED) herkennen zich totaal niet in de woorden van de bondsvoorzitter en vinden het ontluisterend dat hij dit op deze wijze op het door hem gekozen moment naar buiten brengt", stellen de profclubs.

KNVB-vergaderingen
"Zowel tijdens het gesprek en de speeches van Van Praag in de KNVB-vergaderingen voorafgaand aan de verkiezing, heeft de bondsvoorzitter op geen enkele wijze blijk gegeven het een zeer vervelend gesprek te hebben gevonden."

"Er is dinsdagmiddag achter gesloten deuren een stevig gesprek gevoerd op inhoud met kritische vragen die deels over het verleden en deels over de toekomst gingen. Van Praag heeft daarbij volop de gelegenheid gekregen om alle vragen te beantwoorden en om zaken te benoemen die hij aan de orde wilde stellen."

Statement
Het statement van de profclubs is ondertekend door Eredivisie, Eerste Divisie, Feyenoord, AZ, FC Utrecht, Vitesse, Willem II, FC Volendam, Telstar en MVV Maastricht.

Van Praag kreeg de afgelopen maanden kritiek van profclubs, die vonden dat hij beter voor ze moest opkomen bij de UEFA. Ook werd de oud-voorzitter van Ajax gebrek aan leiderschap verweten tijdens een recente crisis bij de KNVB, die algemeen directeur Bert van Oostveen andere leden van de rvc hun functie kostten.

Deze week ook een afgewogen artikel over VVV en MVV in de VI. Eindelijk meer waardering!

Kun je het plaatsen?

Limburgse clubs domineren Jupiler League

In Leeuwarden hebben ze trainer Rob Maas vervangen door het duo Sipke Hulshoff-Arne Slot. De weg omhoog lijkt ingeslagen en de Friezen gaan nog wel aanhaken, maar de club pijnigt zich de hersens over wie de nieuwe hoofdverantwoordelijke moet worden of blijven.

Ook de beleidsbepalers in Doetinchem en Breda staan in dubio. De Graafschap leek even op te leven, maar trainer (en bovenal clubicoon) Jan Vreman krijgt De Superboeren maar niet aan de praat. In Breda zijn de problemen zo mogelijk nog groter. De vele blessures maken het er niet makkelijker op, maar de positie van trainer Marinus Dijkhuizen is omgeven met vraagtekens. Het contract van de coach loopt af en het heeft er alle schijn van dat een nieuwe overeenkomst niet in aantocht is. Of dat nu zo verstandig is, is maar de vraag. Van dit NAC mag geen promotie verwacht worden. Net zoals Vreman met De Graafschap, dat in 2015 toevalligerwijs promoveerde en een jaar later ondanks een opleving in de Eredivisie weer degradeerde, geen Jupiler League-hoogvlieger is.

Vito van Crooy geeft VVV dat beetje extra waarmee een kampioens-kandidaat zich kan onderscheiden

Misschien moeten NAC en De Graafschap, en eigenlijk ook Cambuur – de drie clubs in de Jupiler League met de grootste aanhang en dus de grootste druk – eens een voorbeeld nemen aan de opponenten uit Maastricht en Venlo. De trainers Ron Elsen en Maurice Steijn doen daar in alle rust hun werk en dat werpt zijn vruchten af, getuige de huidige posities op de ranglijst. Deels noodgedwongen door de financiële problemen van de laatste jaren is Elsen al sinds januari 2014 hoofdtrainer van de Maastrichtenaren, Steijn is bezig aan zijn derde seizoen. In Maastricht is promotie geen doel op zich, in Venlo wel. Een analyse van het leidende Limburgse duo.
Terecht bovenin

MVV Maastricht speelde zijn laatste Eredivisie-wedstrijd op 14 mei 2000: 1-1 tegen Willem II. Ruim zestien jaar later is er nieuwe hoop. MVV verrast met de huidige hoge positie, maar die klassering is op basis van het frisse spel, een gezonde portie vechtlust en strijd, en bovenal een bovengemiddeld getalenteerd elftal terecht. De club is in rustiger vaarwater terechtgekomen en de reeks met tien zeges, drie gelijke spelen en drie nederlagen is keurig.

VVV-Venlo wordt door trainers en spelers aangemerkt als de te kloppen ploeg. Een uitgebalanceerd elftal, een prima mix van routine en talent, en veel scorend vermogen. De Noord-Limburgers kunnen terugvallen op de beste defensie in de Jupiler League. Vooral het centrale duo Jerold Promes-Nils Röseler is oerdegelijk en moeilijk te kloppen. Het is nog afwachten hoe de absentie tot aan de winterstop van rechtsback Moreno Rutten doorwerkt. Trainer Steijn maakt zijn woorden waar dat hij altijd voor de winst speelt: elf overwinningen, vier verliespartijen en slechts één gelijkspel.
Wie kan het aan?

Welke spelers van MVV en VVV zijn toe aan de Eredivisie? Jonahtan Opoku en aanvoerder Danny Post van VVV spraken hun Eredivisie-ambitie al uit. Beiden hebben de leeftijd en de kwaliteiten om de stap te maken. Na het veiligstellen van het play-offticket zei Post: ‘Willen promoveren is de reden dat ik mijn contract hier heb verlengd.’ Dat signaal is niet te onderschatten. Talent Vito van Crooy en spits Ralf Seuntjens kunnen ook de stap maken. Of dat ook geldt voor Clint Leemans, Torino Hunte, Leandro Resida, de voormalige Feyenoord-belofte Joey Sleegers, Promes, Röseler en Rutten is moeilijk te zeggen.

Ook MVV heeft twee absolute Eredivisie-klanten. Kind van de stad en centrumverdediger Nick Kuipers is helemaal terug na langdurig blessureleed. Tenminste, als hij de interesse vanuit Engeland (hij is gemaakt voor het Engelse voetbal) kan weerstaan. Onthoud ook de naam Alessandro Ciranni. Een Belgische rechtsback van Italiaanse komaf uit de RC Genk-school. Een potentiële topspeler met een geweldige trap en goed inzicht. Ook bij MVV heel wat twijfelgevallen: Ricardo Ippel, Pieter Nys, Joeri Schroijen, Leroy Labylle. De spitsen Ralf Seuntjens (VVV) en Thomas Verheijdt (MVV) zullen een niveau hoger vol aan de bak moeten, maar zij verdienen gezien hun prestaties absoluut een kans.
De knuffelspits

De cultspits als knuffelspits. Vraag het Seuntjens hoe dat werkt. Thomas Verheijdt ondervindt het nu ook. Seuntjens maakte vorig seizoen 28 goals en kende een topseizoen. Opvallend genoeg leverde het hem geen transfer op. Tot genoegen van VVV, want met Seuntjens – die meer is dan een topscorer alleen – is de kans op succes nu eenmaal groter. Hoewel de Seun of God zijn vorm van vorig seizoen nog geen moment evenaarde (zes goals pas), profiteren de Venlonaren volop van zijn aanwezigheid.

Ook Thomas Verheijdt is meer dan een afmaker. De robuuste Haagse aanvaller gaat meer luchtduels aan dan wie dan ook en scoort, sleurt en knokt naar hartelust. Een publiekslieveling inmiddels en tevens de kapstok van het elftal. Dat zijn naam rondzingt bij de club waar hij niet doorbraak, ADO Den Haag, is logisch. Maar of Verheijdt een rol als pinchhitter in zijn stad prefereert boven een heldenrol bij een titel-kandidaat in de Jupiler League is maar de vraag.
Jongelingen als joker

Ze kunnen op Jupiler League-niveau het verschil maken. Hoe jong en onervaren ze ook nog zijn, in de strijd om het kampioenschap zijn deze jeugdinternationals de geheime wapens, de jokers. MVV bezit met Kelechi Nwakali (18) misschien wel het grootste onbekende briljantje, maar het grote publiek leert de Nigeriaanse Arsenal-belofte langzamerhand kennen. Vito van Crooy loopt bij VVV al iets langer mee, maar hij is pas twintig en geeft VVV dat beetje extra waarmee een kampioenskandidaat zich kan onderscheiden van de concurrenten. Van Crooy is een zelfopgeleide speler die onlangs voor het eerst bij de selectie van Jong Oranje zat. Hij verlengde vorig jaar zijn contract tot medio 2019, maar of hij dat uitdient is maar de vraag. Het kan niet anders dat Eredivisie-clubs de jonge aanvallende middenvelder volgen. Zijn selectie voor Jong Oranje is een signaal. Voor hemzelf en voor clubs.

Met Kelechi Nwakali bezit MVV misschien wel het grootste onbekende briljantje

Voormalig MVV-trainer Andries Jonker, die nu hoofd opleiding is bij Arsenal, hielp trainer Ron Elsen aan de Nigeriaanse tiener Nwakali. Arsenal legde hem voor vijf jaar vast en heeft hoge verwachtingen van hem. Nwakali kwam overigens in Londen terecht door bemiddeling van Nwankwo Kanu. Ook Chelsea en Manchester City (waar zijn broer onder contract staat) toonden interesse, maar zijn begeleider Kanu deed een goed woordje voor zijn ex-club.
Ontwakende achterban

Maastricht hoopt en meldt zich, Venlo wacht af. In Maastricht dagdromen ze dat het Maastrichtse volkslied weer in de Eredivisie zal klinken. Het optimisme neemt toe. Onophoudelijk gezang en hartverwarmende aanmoedigingen in De Geusselt, en ook vorige week tijdens het uitduel bij Fortuna Sittard. Voor de thuiswedstrijd van afgelopen vrijdag tegen FC Den Bosch probeerde de club via verschillende kanalen het toeschouwersaantal op te krikken naar zes-duizend. Dat lukte nog niet, maar het gaat ervan komen als MVV zo blijft presteren. In De Koel zijn de fans doorgaans afwachtend. De Venlonaar heeft van nature een houding van eerst zien, dan geloven. Juist die extra twaalfde man kan VVV er op de lastige momenten die ongetwijfeld gaan komen doorheen slepen. Ook elders in het land kan het VVV-vak beter gevuld worden. Voor de topper bij Almere City hadden 38 Venlonaren de lange reis ondernomen. Toegegeven, op vrijdagmiddag in de spits het land doorkruisen is geen pretje, maar echte clubliefde gaat toch boven alles?

Bron: VI Premium

Wederom een positief artikel op VI over o.a. MVV:

"Limburgse stadions stromen vol"

De toeschouwersaantallen in de Jupiler League kennen een stijgende lijn dankzij MVV en VVV (en zelfs een beetje door Fortuna). Bezettingsgraad van De Geusselt is met 5% gestegen vergeleken met vorig seizoen..

Artikel hier:

www.vi.nl/web/nieuws/limburgse-stadions-...l-.htm?channel=phone

Interessant interview met Arsene Wenger.

The loan market has long been considered something of a ‘finishing school’ in football, and recent examples at Arsenal certainly back up that theory.
Ainsley Maitland-Niles returned from a successful season at Ipswich Town last year as a more experienced and mature player, enabling him to force his way into the first-team reckoning for the Gunners this term.
Francis Coquelin also benefitted from a short spell with Charlton two years ago, while Hector Bellerin and Kieran Gibbs gained valuable experience on loan in the lower league earlier in their careers.
In fact half of the current Arsenal first team squad have at least one loan spell on their CVs, and that’s not including the 13 players who are currently away from the club on a temporary basis.
The size of squads in modern football has led to a rise in the number of these short-term deals, and Arsène Wenger believes that although they remain an important part of a youngster’s education, football needs to address the way the loan market is used by clubs now.

The boss spoke exclusively to the Arsenal Magazine about the advantages and disadvantages of loan deals, the process behind them, and how the system could be improved.


THE BIG INTERVIEW

Arsenal have several players on loan at the moment, how do you decide which players would benefit from such a deal?
First of all it’s a step in the players’ development, and normally it’s the final step before their integration into the first team. The development of players is made up of three steps: scouting, coaching and integrating them into the first team. The final stage of that last step is to give them competitiveness at the top level so that they can show that they have the mental maturity to cope with pressure, the demands of a first team who have to win games. They have to fight with players to get into the team, to win football games under difficult circumstances and that’s what it’s about.

Do some players benefit from a loan deal more than others? Alex Iwobi never went on loan, for example...
Everybody’s career is different – the maturing phase is different for everyone. Some stand still and then suddenly have an acceleration in the speed of their maturity which allows them to get straight into the first team. Some take advantage of situations where players are injured. You give them a chance and they don’t need to go through the loan step because they have been given an acceleration to the first team. Some are not completely ready so they need to go to another club where they can acquire that maturity. Everybody is different but, for 90 per cent of the players, the loan phase is an important one. It is a problem everywhere today because the gap between the youth team and the Premier League has become bigger than before. Most of the clubs feel a necessity to fill that gap with more experience at a lower level. It doesn’t have to be in the Championship, it can also be in League One.

So is the level at League One/League Two better than youth football?
Well there are more chances to play with the same mental requirements needed in senior football at Arsenal. Because the level of the Premier League has gone up, so has the Championship’s. The demands in the Championship are very high and the demand for experienced players is higher than ever before. Maybe we have to adjust to send them down a few levels on loan.

What are the possible pitfalls of a loan deal?
First of all they are sometimes in an uncomfortable position, because the manager also has to deal with players who have a permanent contract with their club. The loan players only have a partial contract with their club because they will go back after three months, six months or one year, so sometimes I feel they don’t get the advantage of their quality – they’re a bit disadvantaged in their selections. The other disadvantage is that they don’t always get the same medical care, in terms of injury prevention, as they would here. That’s a bit more sophisticated in the Premier League. Also sometimes they feel a bit isolated. If it doesn’t go well for them, they don’t have their usual environment where they’re surrounded by their friends, their coaches who they have known for years, so this reality is a bit of a shock for them. They are a bit more lonely in that environment and it is a bit tougher for them to deal with than it is here.

How does the process work? Does the player or yourself usually instigate a loan? How do you choose where they go?
Usually I sit down with the player and sometimes with their parents as well, and I explain my feelings about the player and what he needs. After that, we have a structure of people at the club who take care of it. We have people responsible for our young players who get in touch with managers at other clubs. If we feel that the player is really wanted and that they really see a position for him in the team, we do the deal. It has to be with the agreement of the player and the agreement of the parents. They have to feel comfortable with the situation as well.

Most of the time it goes well but sometimes it doesn’t. We keep that in our minds. If we have had clubs who promise us something, but then don’t deliver, the next time we won’t necessarily give them the players they want. On top of that, we have Liam Brady and David Court – our former academy managers – who take care of these players on loan and make sure they keep in touch. That’s new for us. We always used to scout them, and follow their progress, but we also need to make sure we go to the game and have contact with the players regularly, so that they know we still care about them. We speak to them, how well they are, what they feel, what they need to create a positive psychological environment with the players and keep them attached to our club.

Is a loan deal sometimes an easy way out for a club which is afraid to lose a player permanently?
That is the most difficult part of it. The level of the Premier League has gone up, the requirements are much higher and, because everybody has a different speed of maturing, sometimes the boy is 20 years old and he’s still not playing. You think, ‘This boy has arrived here at the age of nine, we have taken care of him for 10 years and now for six months, while he has to wait for a first-team chance, you’re in danger of losing him completely’. As a manager, that’s something difficult to swallow because you worry about him and think ‘his destiny is here, not somewhere else’. That’s a very difficult situation. On the other hand, you do not want to spoil his future because you’ve forced him to stay here and he only has a 10 per cent chance of playing. That’s the difficultly for me as a manager, having to make these kinds of decisions.

Whose decision is that ultimately, yours or the player’s?
I can only be honest with them. I tell them my deep feelings. Sometimes when the time has gone, the player’s 22 and I’ve still not played him I say, ‘You have to go somewhere’. You can only be honest with your feelings. We all have to make difficult decisions at some stage and we have to accept that it could be wrong, but you can never stop anybody from becoming a big player. If I’ve been wrong, and the player goes somewhere and has an exceptional career, then I was still right, because what is most important is that the player makes the career he deserves. Nobody in our job has any fault in that.

Do you try to include buy-back clauses for young players you sell?
I try, especially when it’s abroad. I try to put clauses in so that we get a percentage of the future transfer. That means it gets us in a better position to buy the player back. It’s a bit of the price to pay for the education you give him here. You have seen many examples recently of how expensive it can be to buy back a former player!

Clubs try to prevent this by stockpiling players and having dozens out on loan at once, do you think that is healthy for the game?
It is one of the big problems in the modern game. You’ve invested a lot of money into players because we’re paying more and more money, and then at the age of 20 you don’t usually get much money for any of the players, so the reflex is to stockpile the players. That’s not right. When you look at the number of loans that happen here and there, the whole system has to be thought about again because we have two kinds of solution in there. The first is to continue developing players, the second step is just to make sure your investment is safe – that’s not the right way to think about it but it’s the natural reflex for the clubs.

How would you change the system?
Maybe you could create a possibility for some clubs to own part of a League One club as a feeder club. After that, a limitation on the number of players on your books could work. The way a youth team is organised now is that all the best young players go to the richest clubs, which is where they have fewer chances to develop, so you have to make sure the system shares out the best young players equally. It’s difficult because the development of the players depends on the concentration of the good players. The more good players you have together, the more chance they have of becoming even better players.

Is there a danger of young players not getting enough game time?
Some goalkeepers might only play two or three times in the youth setup It’s a problem for them more than any other player. The goalkeeper can only play in goal and they also play the longest. If you think that Petr Cech arrives at a club at 20 years old and he plays until he is about 38. That means the boy inside the same club who is 18 when Petr Cech is 20, will be 36 when Petr eventually stops. That is a big problem for him and all the other goalkeepers. To organise a training session you need two goalkeepers, so if you have under-18, under-19 and under-23 teams, you need six goalkeepers.

If you take the number of goalkeepers in all the academies today and calculate the statistical chances they have of playing in the Premier League one day, you will certainly have a bad surprise. It is less of a problem for other positions. You have more chances to adapt and adjust. In these positions you can go down to any of the 92 Football League clubs to find your level. When you don’t get the chance, you go down and then you come up again. If you have the quality and the passion, you can come up again.

What have been the most successful loan spells for Arsenal in your experience?
Maybe the most successful cases I have are two players who were educated here at the club. One is Ashley Cole (loaned to Crystal Palace in 2000) and the other is Jack Wilshere (loaned to Bolton in 2010). These are two players who became internationals and made huge careers after going out on loan. At the time I sent them out, the competition here was too high, but they came back ready to play and then developed very quickly after that loan spell. You have many examples like that.

The latest being Ainsley Maitland-Niles?
Yes, he was at Ipswich last year and that season changed him a lot. Before he was a bit shy, a bit introverted, but he has become much more extroverted, open and a happy boy, because he has gained confidence over the last year. We will never know how much of that is down to his loan, but I would say that it helps to feel that you are ‘one of them’. You are in the dressing room, considered as a big part of the team inside the club and I think that helps you psychologically to grow up.

How do other sports manage this transition to the top level?
I feel there is a general worldwide process now of getting young players ready for first-team sport. We were talking about this recently at the Leaders in Performance conference. That’s a meeting between people from all sports, and everybody seems to have three main problems to sort out now. One is whether we specialize the players too early. By that I mean should we give them a multi-sports influence from a young age? The second issue is how we deal with the parents of young sportspeople today – that’s in every sport, you have to manage that in the right way. And thirdly, how do we integrate young sportspeople into the top level? Well we have just spoken all about the third point. The other issues to think about at the moment concern the parent; how to manage their anxiety, the demands on the players and the pressure on the players. So more and more now the clubs are developing structures to work well with the players’ parents too. But the big thing today is whether we should develop multi-sports at a younger age. Do we specialise too early? Because there can be a transfer of skills from one sport to another.

What’s your opinion on that point?
Personally I am convinced that we should keep the academy boys within a normal social life, make them attend a normal school, so they are in touch with people who are not just in football. So that could be music, or handball - anything. Then after they finish school, we give them the education at the club. Also, I think they should experience different sports up to the age of 15 or 16. So they should try handball, they should do trampolining – whatever it is. These are all sports which can help you to develop, and make you more balanced. I personally believe that young boys are under too much pressure too early in their lives. They lose a lot of their freedom and passion for the game as a consequence. Football was always about going out onto a football pitch in order to counter-balance the boredom in everyday life. Once it becomes your main focus, and you have to absolutely be successful too early in life, it can create a pressure which makes it less fun and less enjoyable.

De planning voor volgend seizoen:

www.knvb.nl/downloads/bestand/8486/speel...al-seizoen-2017-2018