(disclaimer: lange lap tekst)
Het reguliere seizoen zit erop. Tijd voor een terug- én vooruitblik. Het toetje wacht namelijk nog. Daar later meer over.
Eerst even terug naar eind vorig seizoen. Maurice Verberne nam het over van Klaas Wels. Voorzichtig werd er een kentering ingezet. Niet alleen qua resultaten, maar vooral qua spel(vreugd). Verberne leek de juiste trainer voor een jonge groep die niet gebaat is bij een harde aanpak, maar af en toe de spreekwoordelijke aai over de bol nodig heeft. Zelfvertrouwen om beter te presteren. Ondanks de aardige reeks onder Verberne werd MVV 16e. De slechtste prestatie sinds het seizoen 2003/2004, toen de eerste divisie nog de Gouden Gids Divisie heette.
Verberne werd dit seizoen hoofdtrainer. En dat op een moment dat De Geusselt niet de meest vruchtbare grond leek om talent te zaaien en succes te oogsten. Waarbij het woord ‘leek’ benadrukt kan worden, want al snel was er verbetering te zien. Wellicht flauw om te vermelden, maar heel veel slechter dan het voorgaande seizoen kon het eigenlijk ook niet.
Desalniettemin is het razend knap wat er dit seizoen op voetballend gebied is gebeurd. Onder de nieuwe technische staf is het gaan lopen. En hoe! Waar het precies aan ligt, durf ik niet te zeggen. Laat ik het houden op een combinatie van factoren: de aanpak van de staf, de samenstelling van én de sfeer in de spelersgroep, kwalitatieve aanvullingen onder Ronny van Geneugden, de wisselwerking met het publiek (met name met de Angel-Side), spelplezier, wilskracht, onverzettelijkheid en af en toe een tuut gelök. Dat resulteerde in soms oogstrelend aanvalsspel, legendarische comebacks (Willem II en PEC Zwolle thuis), samengeknepen billen en af en toe een pak op de broek. De laatste keer dat MVV als vijfde eindigde in de competitie was precies 10 jaar geleden onder René Trost. Overigens, toen waren 50 punten genoeg voor een die plek, MVV haalde er dit seizoen 9 meer. Het doelsaldo toen (+12) was wel beter, vooral omdat er minder doelpunten werden geïncasseerd.
Wat Verberne en co hebben laten zien is ongekend. Het is de uitzondering op de regel. Vaak dicteert de hoeveelheid geld die je in een selectie pompt de eindklassering. Maar dus niet altijd. Het kan ook anders. Ik meen me te herinneren dat Verberne ergens heeft verkondigd De Geusselt weer vol te willen spelen. Dat is gelukt. Met gemiddeld 5.886 toeschouwers (bron: Transfermarkt) is dat het hoogste gemiddelde sinds het seizoen 2007/2008.
De steekballetjes van Steuckers, de reddingen van Matthys (167, meeste van de hele KKD) en de ongekende cijfers van Koen de Assistkoning (19, meeste van de KKD samen met Hansson van Heracles)… er viel bij tijd en wijle behoorlijk wat te genieten. Onbetwiste groeibriljant is natuurlijk Ruben van Bommel, maar dé kracht is het collectief. Klinkt heel cliché, dat weet ik, maar het is wel zo. Werken tot je er bij neervalt. Voor elkaar, voor het resultaat, voor het publiek, voor de club.
Is het dan alleen maar hosanna? Bijna. Uiteraard zijn er opmerkingen te maken bij het wisselbeleid, het opbouwen vanuit de verdediging en de vele tegengoals. Maar de positieve punten wegen gewoon zwaarder.
Over wat er achter de schermen wel of juist niet gebeurt, heb ik dit seizoen veel gelezen hier op het forum. Zelf heb ik er weinig zicht op. Maar simpel gezegd: betere prestaties op het veld moet je commercieel kunnen uitbuiten. Meer sponsoren, meer toeschouwers. Het zou allemaal extra geld moeten opbrengen. Ik ben benieuwd…
Het seizoen zit er officieel op. En het was een bijzonder seizoen. MVV overtrof ieders verwachtingen op het veld, we hebben kunnen lachen om de originele berichten op Twitter en we kregen opeens te maken met een regel waarbij duels werden gestaakt omdat er dingen op het veld terecht kwamen. Mijns inziens schiet deze regel zijn doel voorbij. Spelers horen niet te worden bekogeld te worden met allerhande voorwerpen, maar een plastic bekertje dat als vreugdebiertje aan de rand van het veld beland is toch wel iets heel anders. Bovendien is de ene scheidsrechter heel strikt in het naleven van de regel en de ander niet. Willekeur ligt op de loer.
Het belangrijkste staat nu voor de deur: de nacompetitie. Met de minste middelen van allemaal promoveren zou een stunt van ongekend formaat zijn. Een script voor een film, een verhaal uit een jongensboek. Het uitvallen van Kostons en Kleinen is een aderlating. Toch is MVV niet kansloos. Het belangrijkste is denk ik dat de spelersgroep zélf gelooft dat het kan. Als wat nu nog komt is een extraatje. Verberne en de spelers en iedereen daaromheen mogen trots zijn op wat het team dit seizoen heeft laten zien. Op naar een paar mooie wedstrijden. Alhoewel, een paar is twee… Het mogen er ook meer zijn.